Vitamine C: kanker toch de baas

Dertig jaar nadat Linus Pauling zijn theorie formuleerde, is nu eindelijk bewezen dat een hoge dosis vitamine C kankercellen onschadelijk kan maken.
Onderzoekers hebben vastgesteld dat zeer hoge doses van deze vitamine op een selectieve manier kankercellen kunnen doden en ondertussen de gezonde cellen met rust laten. Drie kankerpatiënten kregen hoge doses intraveneus toegediend en zagen vervolgens hun levensbedreigende tumor kleiner worden, zo hebben onderzoekers onlangs gemeld.
Een van hen, een man van 49 jaar, kreeg in 1996 als diagnose terminale blaaskanker. Hij leeft nog steeds, gezond en wel, dankzij regelmatige injecties met vitamine C. Hij was niet ingegaan op het aanbod van standaardbehandeling met chemotherapie en bestraling.
Een vergelijkbaar geval is een vrouw van 66 jaar die in 1995 een zeer sombere prognose had omdat een lymfeklier agressief uitdijde. Ook zij leeft nog en is gezond, dankzij de therapie met vitamine C.
Het derde geval betreft een vrouw van 51 jaar die in 1995 een kanker in de nieren had die naar de longen was uitgezaaid. Twee jaar later vertoonde de röntgenfoto van haar borst een normaal beeld. Pathologen hebben deze resultaten bevestigd en verklaard dat deze gevallen aantonen dat Paulings beweringen ‘klinisch aannemelijk’ zijn.
Helaas komt dit voor Pauling zelf allemaal te laat: hij heeft het niet meer mogen meemaken dat zijn theorie door onafhankelijk onderzoek wordt gestaafd. Omdat onderzoekers niet in staat waren Paulings resultaten in onafhankelijke studies te herhalen, werd zijn theorie al snel op de grote hoop van onbewezen ‘alternatieve behandelingen’ gegooid.
Waarom heeft dit nou zo lang geduurd? Blijkbaar hebben de onderzoeksteams hun patiënten in het verleden de hoge doses vitamine C altijd oraal toegediend. Maar pilletjes vitamine C worden heel gauw door het lichaam weer uitgescheiden, terwijl een geïnjecteerde dosis niet alleen langer in het lichaam blijft, maar ook een 25 keer zo hoge bloedwaarde bereikt als wanneer het als supplement wordt gebruikt. Pas als deze zeer hoge waarden ook echt door het lichaam worden vastgehouden, kan vitamine C selectief kankercellen doden.
Eindelijk zijn deze resultaten aanleiding geweest voor verder onderzoek waarin deze therapie met intraveneuze toediening van vitamine C wordt getoetst, waaronder een groot onderzoek aan de McGill universiteit.
Vreemd eigenlijk dat de gevestigde geneeskunde er zo lang over heeft gedaan om alleen maar de juiste factoren voor een eerlijk onderzoek te bepalen, wanneer we ons realiseren dat we praten over een therapie die duizenden levens zou kunnen redden.
Het ziet er steeds meer naar uit dat Pauling een doeltreffende en veilige behandeling voor kanker heeft ontdekt, waaraan niet net zoveel mensen doodgaan als erdoor ‘genezen’ worden1.
1 CAMJ, 2006; 174: 937-942