Mensen die lijden aan artrose (gewrichtsslijtage) grijpen vaak naar de paracetamol om de pijn te verminderen of beter te kunnen bewegen. Maar een groot nieuw onderzoek heeft aangetoond dat de pijnstiller niet werkt, of dat mensen alleen maar denken dat hij werkt.
Paracetamol is meestal het eerste medicijn dat bij artrose gegeven wordt, als de pijn nog licht of matig is. Maar ook al wordt paracetamol veel gebruikt, de onderzoekers ‘zien geen rol weggelegd voor alleen paracetamol bij de behandeling van patiënten met artrose.’
Paracetamol werd altijd als veiliger beschouwd op de lange termijn, omdat het niet de bijwerkingen heeft van NSAID’s (niet-steroïdale ontstekingsremmers), waaronder maagklachten en cardiovasculaire aandoeningen.
Maar toen onderzoekers van de Universiteit van Bern in Zwitserland het gebruik van paracetamol vergeleken met zeven verschillende NSAID’s, ontdekten ze dat paracetamol iets beter werkte dan een placebo (neppil). De pijnstiller die het beste werkte was de NSAID diclofenac bij een dosering van 150 mg per dag. Maar de onderzoekers waarschuwen voor langdurig gebruik ervan, vanwege de kans op levensbedreigende bijwerkingen.
Ze onderzochten de werkzaamheid van paracetamol door 74 trials te analyseren die plaatsvonden tussen 1980 en 2015 en waarbij 58.556 patiënten betrokken waren. Verschillende doseringen paracetamol werden vergeleken met zeven verschillende NSAID’s.
Bron: Lancet, 2016; doi: 10.1016/S0140-6736(16)30002-2