Onlangs hebben wetenschappers uit Zweden onderzoek gedaan naar chitosan als alternatief voor hormonale en zaaddodende anticonceptiemiddelen. Reguliere anticonceptiemiddelen kunnen nare bijwerkingen hebben. Zo kunnen hormonale anticonceptiemiddelen ongewenste effecten hebben op het hormoonstelsel van de vrouw en zaaddodende middelen kunnen de vagina irriteren.
Chitosan wordt gemaakt van chitine, een schimmel die voorkomt in het uitwendig skelet van geleedpotigen zoals, spinnen, insecten en kreeften. De antibacteriële werking van chitosan is al langer bekend in de geneeskunde. Ook wordt al geruime tijd aangenomen dat chitosan zaaddodend zou werken. Bewijs voor deze stelling is echter nog niet gevonden. Daarom besloot het Zweedse onderzoeksteam om de werking van chitosan nader te onderzoeken.
Het team gebruikte hiertoe de resultaten uit een eerder Zweeds onderzoek. In dit onderzoek werd in een petrischaal een combinatie van chitosan en gel toegevoegd aan baarmoederslijmvlies. Hieruit bleek dat de op het baarmoederslijmvlies aangebrachte spermacellen het slijmvlies nog maar moeilijk konden penetreren.
Een verklaring hiervoor ligt volgens de onderzoekers in de suikermoleculen in chitosan. Deze reageren op een eiwit dat in het slijmvlies wordt aangemaakt. Deze reactie zorgt ervoor dat het slijmvlies tijdelijk steviger wordt en dat de zaadcellen door het baarmoederslijmvlies wordt tegengehouden.
In het meest recente onderzoek hebben de Zweedse wetenschappers met behulp van dierproeven gekeken naar mogelijke bijwerkingen. Uit deze proeven bleek dat chitosan geen ernstige bijwerkingen kent rondom en in de baarmoederhals. En ook in dit tweede onderzoek bleek het lastig voor zaadcellen om in de baarmoeder door te dringen om vervolgens het eitje te bevruchten.
Vervolgonderzoek moet nu uitwijzen hoe effectief chitosan nu daadwerkelijk is als anticonceptiemiddel.
Bron: https://www.science.org/doi/10.1126/scitranslmed.abm2417