Liesbreuk: gewoon afwachten

Het blijft verbazend, het aantal gezondheidsklachten waar de dokter het best niets aan kan doen omdat ze dan vanzelf overgaan. In de medische wereld heet deze aanpak ‘waakzaam afwachten’, een strategie die veel meer artsen voor bepaalde aandoeningen zouden moeten gebruiken. Het jongste voorbeeld hiervan is de liesbreuk, waarvan iemand bij een lichte vorm niet eens last hoeft te hebben. Een verstandige arts zal een operatie uitstellen totdat de patiënt eventueel pijn of last krijgt, deels omdat een operatie immers zelf meer pijn en last kan opleveren dan de liesbreuk en het risico bestaat van heroptreden op de lange termijn.
De rechtvaardiging voor waakzaam afwachten kwam uit een recente trial met 720 mannen met een liesbreuk. De helft van hen kreeg meteen een operatie, terwijl de rest behandeld werd met twee jaar waakzaam afwachten. Van hen kreeg 17 procent binnen die twee jaar pijn en bij hen werd daarom alsnog geopereerd. In de groep bij wie waakzaam werd afgewacht, kregen nog slechts twee anderen complicaties; de overgrote meerderheid ging gewoon door met het dagelijks leven zonder een moment pijn te hebben of een operatie nodig te hebben2.
2J Am Med Assoc, 2006; 295: 285-292