Onlangs plaatste het NRC Handelsblad een interview met Leah Hazard, een verloskundige en auteur uit Schotland. [1] Hazard besloot, na de traumatische bevalling van haar eerste dochter, verloskundige te worden en de zorg voor vrouwen te verbeteren. In haar boek Oorsprong viert zij de baarmoeder als het meest fascinerende en meest verkeerd begrepen orgaan in het menselijk lichaam. We geven je graag een samenvatting van dit artikel.
In Oorsprong deelt Leah Hazard verhalen over doortastende onderzoekers, historische lotgevallen en haar eigen ervaringen om de kracht en veelzijdigheid van de baarmoeder te belichten. Ze benadrukt dat de baarmoeder het enige orgaan is dat nieuw leven kan voortbrengen en zichzelf kan transformeren. Deze kracht roept echter ook angst op, vanwege de vele mogelijke complicaties en aandoeningen die het kan treffen, zoals slijmvliesontstekingen, miskramen, vleesbomen of kanker.
Hazard benadrukt dat er nog steeds vooroordelen en schaamtegevoelens bestaan over het vrouwelijke voortplantingsorgaan, net als gebrek aan begrip en aan onderzoek. Als activist komt Hazard op tegen deze vooroordelen, het denigrerende taalgebruik van artsen en de vrouwenhaat die vrouwen met een baarmoeder kunnen ervaren. Ze betreurt de onderwaardering en onderfinanciering van de geboortezorg, en ziet haar schrijven als een manier om hier verandering in te brengen. Zo benoemt ze dat er nog veel onbekend is over de baarmoeder, zelfs voor onderzoekers. Hierbij onderstreept ze het gebrek aan onderzoek naar menstruatiebloed. En dat terwijl menstruatiebloed waardevolle informatie kan verschaffen over de gezondheid van vrouwen, bijvoorbeeld als marker van kanker of endometriose.
Ook het misogyne karakter van de geneeskunde en de negatieve labels die vrouwelijke voorplantingsorganen soms krijgen, zijn onderwerp van gesprek. Leah Hazard bekritiseert hierbij het gebruik van persoonlijke negatieve taal om aandoeningen te beschrijven, gezien dit gevoelens van mislukking bij vrouwen kan versterken. Ze noemt hierbij termen als een ‘zwakke baarmoeder’ of ‘incompetente baarmoederhals’. Ook de invloed van patriarchale opvattingen op de geboortezorg wordt besproken. Zo wijst Hazard het onnodige gebruik van weeënopwekkers aan als voorbeeld van hoe vrouwen niet altijd zeggenschap hebben over hun eigen bevalling. Daarnaast benadrukt ze dat er nog steeds veel debatten zijn rondom abortus, vruchtbaarheid en menopauze, zelfs in ontwikkelde landen.
Met haar boek hoopt Hazard de lezers aan het denken te zetten over hun opvattingen over de baarmoeder, en een dialoog te openen over de houding ten opzichte van vrouwen, hun gezondheid en voorplantingsrechten. Hierbij erkent ze dat niet iedereen positief zou kunnen reageren op haar boek. Het hele artikel is (achter een betaalmuur) te lezen op www.nrc.nl/nieuws/2023/05/11/leah-hazard-er-zijn-duizenden-studies-naar-sperma-en-maar-een-paar-honderd-naar-menstruatiebloed-a4164456.
Bron: