Een tekort aan jodium tijdens de zwangerschap heeft invloed op de hersenontwikkeling van het kind en wordt nu in verband gebracht met de ontwikkeling van ADHD.
Jodium is een essentiële voedingsstof. Gedurende het hele leven speelt het element een rol in de schildklierfunctie, de huidgezondheid en het zenuwstelsel. Een jodiumtekort kan tot een scala aan gezondheidsproblemen leiden, maar het blijkt het meest kritiek te zijn tijdens de eerste duizend levensdagen van het kind. Tijdens de zwangerschap worden de hersenen van de baby in rap tempo aangelegd en deze ontwikkeling is sterk afhankelijk van jodium.
Verrijking met jodium
Een ernstig jodiumtekort komt al enige tijd zelden meer voor, omdat verschillende producten met jodium worden verrijkt. Hierdoor lijkt ook de aandacht voor een adequate jodiuminname door de moeder te verzwakken. Het blijkt namelijk dat een matig jodium tekort (zonder duidelijke gezondheidsklachten) vaker voorkomt dan gedacht. Een nieuwe wetenschappelijke studie toont nu aan dat dit nadelige effecten kan hebben op het IQ van het kind en zelfs ADHD kan veroorzaken.
Voldoende jodium tijdens de zwangerschap en daarna
Jodium komt met name voor in producten uit de zee, zoals zeevis, schaal- en schelpdieren en zeewier. Vegetariërs en veganisten lopen daardoor een verhoogd risico op het ontwikkelen van een tekort. Zeker omdat tijdens de zwangerschap de behoefte aan jodium is verhoogd. Zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven hebben respectievelijk 175 en 200 mcg jodium per dag nodig. Kinderen van 1 tot 10 jaar zouden voor een goede groei en ontwikkeling 90 mcg jodium per dag moeten binnenkrijgen, met een maximum van 200 mcg per dag. Als u of uw kind onvoldoende zee producten en (brood met) gejodeerd zout eet, dan is het aan te raden om extra jodium in de vorm van een supplement in te nemen.