Afgelopen weekend lazen wij de nieuwsbrief “Insecten in ons eten?” van Juglen Zwaan (www.aHealthylife.nl). Zwaan schreef hier dat de Europese Commissie onlangs toestemming gegeven heeft voor het verwerken van insecten in ons voedsel. Het grootste gedeelte van de Nederlanders kijkt hier niet echt naar uit en de gebeurtenis zorgde voor de nodige ophef op sociale media. Deze weerzin en de angst voor mogelijke giftige stoffen in insecten zette Zwaan aan tot onderzoek in de medische literatuur. We geven je hier graag een korte samenvatting van zijn nieuwsbrief.
Entomofagie, het eten van insecten door mensen, komt al duizenden jaren voor. In grote delen van Zuid-Amerika, Azië en Afrika is het zelfs meer dan gebruikelijk: in meer dan 130 landen is entomofagie normaal. Mieren, kevers, rupsen en larven zijn hierbij het meest gangbaar, maar ook kakkerlakken, spinnen en libellen worden gegeten. Niet-Westerse landen delen onze afkeer tegen insecten dus niet en zijn al tijden op de hoogte van de voordelen van dit voedingsmiddel.
Onderzoek heeft, aldus Zwaan [1], uitgewezen dat insecten erg voedzaam zijn. Zo bevatten ze flink veel vezels, vitamines (A, B, C, D en K) en minderalen (ijzer, calcium, zink, magnesium, kalium en fosfor). Ook omega 3 en vitamine B12, vrij zeldzame voedingsstoffen, worden in bepaalde insecten gevonden. Insecten blijken daarnaast rijk te zijn aan antioxidanten. Sommige krekelsoorten zijn zelfs voedzamer dan varkensvlees, biefstuk of kip met betrekking tot het gehalte B-vitamines, ijzer en calcium. Bovendien zijn insecten zijn duurzamer dan vlees en soja, gezien ze een goede eiwitbron vormen en eenvoudig te kweken zijn op restafval.
Insecten bevatten chitine en ecdysteroïde. Deze stoffen zouden volgens tegenstanders van het eten van insecten gezondheidsrisico’s veroorzaken. Chitine is een vezel die in het uitwendig skelet van insecten voorkomt, net als in krabben, garnalen, kreeften en sommige paddenstoelen. Om chitine in het lichaam te kunnen afbreken en verteren, maakt het menselijk lichaam het enzym chitinase aan. Alleen mensen die allergisch zijn voor huisstofmijt of schaal- of schelpdieren, en dus dit enzym niet aanmaken, hebben een verhoogde kans op een allergische reactie op insecten. Het hormoon edysteroïde regelt de metamorfose en vervelling van geleedpotigen en komt daarom in sommige insecten voor. Onderzoek wijst uit dat de stof verantwoordelijk kan zijn voor het tegenwerken van ontstekingen, diabetes en zelfs kanker. De stof is bevorderend voor de spieren en wordt in Nederland zelfs gebruikt als (legaal) supplement. Al met al blijkt uit de literatuur geen sterk bewijs dat chitine en ecdysteroïde per definitie ziekmakend zouden zijn.
Nadelig is dat insecten zogenaamde antinutriënten kunnen bevatten: stoffen die giftig zijn of de opname van één of meerdere voedingsstoffen belemmeren. In (wilde) insecten kunnen bestrijdingsmiddelen zitten in sommige (wilde) larven komen giftige stoffen als cyanide en lood voor. En, als voor het eten de vleugels en poten van sprinkhanen niet worden verwijderd, beschadigen deze de darmen. Het is daarnaast belangrijk dat men voor consumptie de insecten goed verhit, omdat ze anders parasieten en schadelijke bacteriën kunnen bevatten. Echt alarmerende gevaren blijven in de medische literatuur uit.
Concluderend lijken er, wat betreft de voedingswaarden van insecten, geen bezwaren te zijn en bljift het risico op grote gevaren bij consumptie uit. “De risico’s zijn niet hoger dan bij het eten van vlees of een ei. In vlees kunnen ook veel nare bacteriën zitten en er zijn heel wat mensen allergisch voor eieren”, zegt Zwaan. Of Nederlanders en inwoners van andere Westerse landen in de toekomst uitkijken naar het eten van insecten blijft de vraag. Ideeën als het verwerken van insecten als meel in bestaande producten, zoals in brood en pasta, helpen wellicht. Een pasta verwerkt met insectenmeel of een broodje gefrituurde sprinkhaan: wat prikkelt jouw verbeelding het meest?
Bron:
1 https://preview.mailerlite.com/f9m5c1n6r0/2138303767127262781/b1j7/