Hightech diagnostiek: heeft het mis, is onnauwkeurig of komt gewoon te laat

Artsen verlaten zich steeds meer op diagnostische hightech apparatuur, maar die is zo onnauwkeurig of wordt zo slecht toegepast dat 59 procent van alle verzekeringsclaims wegens medisch onjuist handelen hiermee te maken hebben. Volgens die claims overlijdt 30 procent van de patiënten als gevolg van een vertraagde of verkeerde diagnose.
Poliklinische diagnostiek die ertoe leidt dat de patiënt letsel oploopt of zelfs overlijdt, komt algemeen voor, zo concludeert een studie na een analyse van de uitkomsten van vier Amerikaanse maatschappijen die verzekeren tegen medische nalatigheid.
Maar helaas kan de dokter de computertechnologie niet overal de schuld van geven. De eisers klaagden dat artsen geen fatsoenlijke anamnese opnamen, hen niet goed onderzochten, de verkeerde dingen lieten onderzoeken of niet goed aan follow-up deden. In totaal verklaarde 99 procent van alle eisers in verband met hun claim tot schadevergoeding dat de arts niet goed had nagedacht, een verkeerde beslissing had genomen, dingen was vergeten of ‘hen niet eens kende’.
Het diagnostische proces sleepte zich soms jaren voort en er waren een heleboel mensen uit de gezondheidszorg bij betrokken. De mensen die de meeste kans hadden om slachtoffer te worden van verkeerde diagnostiek, waren mensen met borstkanker of kanker aan de karteldarm of endeldarm bij wie de ziekte niet op tijd werd ontdekt – en soms zelfs helemaal niet.7
7 Ann Intern Med, 2006; 145: 488-496