Mensen die zwaar lijden onder een Covid-19-infectie hebben één ding gemeen – en het is niet hun leeftijd of een onderliggend gezondheidsprobleem. Ze blijken bijna allemaal veel kortere telomeren te hebben, de kapjes aan de uiteinden van DNA-strengen die sterk gekoppeld zijn aan veroudering.
Onderzoekers van het National Cancer Research Center in Spanje vermoedden dat ernstige Covid-gevallen korte telomeren hadden, nadat ze hadden ontdekt dat de ergst getroffenen als gemeenschappelijke erfenis langdurig last hielden van long- en nierbeschadiging. De organen konden zich niet herstellen, wat wees op een probleem met telomeren.
Telomeren beschermen chromosomen in cellen en elke keer dat een cel zich deelt, worden de telomeren korter, totdat ze de celfunctie niet langer kunnen beschermen. Zodra de beschadigde cel stopt met delen, wordt er geen nieuw weefsel meer aangemaakt. Het resultaat is veroudering van het lichaam en gezondheidsproblemen zoals longfibrose, waarbij longweefsel verstijft en verhardt.
Fibrose-achtige problemen in de longen en nieren komen vaak voor bij zwaar getroffen Covid-patiënten; de vermoedens van de Spaanse onderzoekers werden bevestigd toen ze weefselmonsters analyseerden van 89 Covid-patiënten die ziekenhuiszorg nodig hadden.
Het goede nieuws is dat het korter worden van telomeren niet onherstelbaar is. Studies hebben aangetoond dat veranderingen in het voedingspatroon – door voedingsmiddelen te eten zoals peulvruchten, noten, zeewier en fruit, en door rood en bewerkt vlees te vermijden – het proces kunnen omkeren. Overgewicht, niet sporten en chronische stress versnellen allemaal het verkorten van telomeren.
In het aankomende juni/juli-nummer van Medisch Dossier gaat Celeste McGovern dieper in op een aantal factoren die in verband zijn gebracht met langere telomeren en een sterk immuunsysteem.