Herceptin: wondermiddel zonder bewijs

De farmaceutische industrie handelt meer in hypes dan in hoop. Een goed voorbeeld is Herceptin, het ‘wondermiddel’ tegen kanker dat plotseling ieders favoriet en het lieverdje van de media is.
Het is een beetje een raadsel waarom Herceptin zo tot de publieke verbeelding spreekt. Het geneesmiddel is namelijk bij slechts een relatief klein aantal gevallen van borstkanker van toepassing en volgens de eerste rapporten uit de VS heeft het mogelijk zorgwekkende en ernstige bijwerkingen, waaronder hartproblemen.
In Nederland is het middel toegelaten, maar wordt het alleen voor specifieke gevallen aanbevolen. Het aantal onderzoeken naar de effectiviteit en veiligheid van het middel is maar zeer beperkt. In één studie moest bijna 19 procent van de proefpersonen vroegtijdig stoppen omdat zij schadelijke bijwerkingen ondervonden.
Als we wat dieper graven, blijkt dat Roche de publiciteit flink heeft gestimuleerd en op iedereen heeft ingepraat. Zo zijn ze druk bezig geweest borstkankerpatiënten op te bellen om hen in contact te brengen met actie- en patiëntengroepen die toevallig geld krijgen van farmaceutische bedrijven. Ze hebben patiënten zelfs geld geboden als zij openlijk wilden eisen dat Herceptin algemeen verkrijgbaar zou worden in Engeland.
En natuurlijk hebben de reclamebureaus van de grote farmaceutische bedrijven contact opgenomen met journalisten die over gezondheidszorg schrijven en die reikhalzend uitzien naar het volgende verhaal over een ‘wonderbaarlijke genezing’ waarmee ze de oplage van hun blad kunnen verhogen.
Helaas gaat achter al dit gedoe het simpele feit schuil dat Herceptin helemaal niet zo’n wondermiddel is. Het is niet meer dan het volgende, onvoldoende onderzochte geneesmiddel met een twijfelachtige staat van dienst als het om veiligheid gaat.