Nieuw onderzoek met muizen laat zien dat bepaalde enzymen ervoor zorgen dat triclosan een gevaar kan zijn voor onze darmen. Dit schrijft een onderzoeksteam van de Universiteit van North Carolina in tijdschrift Nature Communications.
Triclosan is een bacteriedodende, schimmelwerende stof die ook wordt gebruikt als conserveermiddel. Het zit in bijvoorbeeld keukengerei, handzeep, tandpasta, schoonmaakmiddelen en textiel. In Europa is een dosis van 0,3 procent toegestaan in zeep, douchegel, tandpasta, deodorant, gezichtspoeders en nagelproducten. Voor mondwater geldt een maximale dosis van 0,2 procent.
Het onderzoek is een vervolg op eerder onderzoek waaruit bleek dat triclosan bij muizen colitis veroorzaakt en in een later stadium ook kanker in de dikke darm. In het nieuwe onderzoek is het team op zoek gegaan naar het antwoord hoe dit precies komt.
Buikbacteriën
Voor het onderzoek maakte het team gebruik van muizen met steriele darmen. Een paar weken lang voerden zij de knaagdieren een dieet met triclosan. Hieruit bleek dat de muizen geen problemen hadden met de stof en de stof was ook niet in hun ontlasting te vinden. Vervolgens detecteerden ze enzymen, geproduceerd door darmbacteriën, die de triclosan omzetten in een actieve vorm.
Via experimenten op weefsel van de proefdieren spoorden de onderzoekers enkele verdachte varianten binnen de groepen enzymen op. Als check schakelden ze deze enzymen uit in de muizen, waarna deze geen triclosan meer in hun ontlasting hadden en ook geen darmontstekingen meer kregen. Niet elke mens produceert deze enzymen in zijn microbioom en dit verklaart waarom niet iedereen vatbaar is voor de deze stof.
De gezondheidsrisico’s bestaan waarschijnlijk niet alleen uit colitis en darmkanker. De onderzoekers stellen in hun studie meerdere gezondheidsproblemen vast die gerelateerd kunnen worden aan triclosan; een verhoogd risico op astma en allergieën, veranderende immuunreacties, verstoring van hormoonfuncties en een toename in de ontwikkeling van resistentie voor antibiotica.