Allemaal slapen we ’s nachts gerust, in de overtuiging dat er iemand, ergens, het beste met ons voor heeft. Dat gevoel, dat er wetenschappers zijn op hoogstaande instituten, die beslissingen nemen vanuit een basishouding van gerechtigheid, hoezeer ze er ook soms naast kunnen zitten, dat is zo ingebakken in onze psyche dat zelfs een doorgewinterde wetenschapsjournalist als ik van mijn stuk raak bij het doorvlooien van de onderzoeksgegevens over een mogelijk verband tussen vaccinatie en autisme.

Volgens de documenten waar een groep bezorgde ouders inzage in heeft weten te krijgen via de Amerikaanse wet op de vrijheid van informatie, vindt er in juni 1999 een bijeenkomst plaats in het Simpsonwood Conference Center in Atlanta in de staat Georgia. Daar komen 51 afgevaardigden van verschillende vaccinproducenten, topwetenschappers en zorgbeleidsmakers van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) luisteren naar de bevindingen van een epidemioloog van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC, de Amerikaanse GGD’en).

Hij heeft alarmerende bewijzen gevonden in de Vaccine Safety Database van de CDC, dat er een sterk verband is tussen neurologische ontwikkelingsstoornissen, waaronder autisme, en thimerosal, het conserveermiddel op basis van kwik dat destijds in veel Amerikaanse vaccins gebruikt wordt, en momenteel nog in een aantal vaccins in Europa*. In de daaropvolgende jaren houdt de CDC deze bevindingen achter, vertraagt de verwijdering van thimerosal tot 2002 en raakt uiteindelijk de gegevens ‘kwijt’. Wanneer die weer terecht zijn, draagt de CDC ze over aan een particulier bedrijf, America’s Health Insurance Plans, zodat ze buiten bereik zijn van onderzoekers en journalisten die er volgens de wet op de vrijheid van informatie aanspraak op kunnen maken.

Vervolgens lanceert de CDC een wereldwijde campagne op zoek naar buitenlandse onderzoekers met gegevens, hoe krakkemikkig ook, die de aanname dat vaccins geen autisme veroorzaken, kunnen ondersteunen. Tegelijkertijd brengt ze onderzoekers met andere conclusies in diskrediet, zoals gastro-enteroloog dr. Andrew Wakefield, de eerste die ooit in publicaties stelt dat de BMR-prik darmproblemen veroorzaakt die uiteindelijk tot autisme kunnen leiden.

Ondertussen waagt niemand het om de meest voor de hand liggende vraag te stellen: hebben gevaccineerde kinderen vaker autisme dan niet-gevaccineerde kinderen? Sinds de CDC in 1991 de aanbevelingen heeft gedaan om kort na de geboorte van een kind drie extra vaccins te geven met het conserveermiddel, is het aantal gevallen van autisme in Amerika vervijftienvoudigd tot 1 op de 166 kinderen. De CDC blijft weigeren onderzoek te doen naar de hiervoor gestelde vraag.

Dat wordt dan maar gedaan door een groep van 350 ouders met de naam Generation Rescue. Gezamenlijk brengen zij meer dan 200.000 dollar bij elkaar, waarvoor ze SurveyUSA inhuren, een onafhankelijk bureau voor opinieonderzoek. Dit bureau houdt een telefonische enquête in negen provincies, verdeeld over twee staten waarbij zo’n 18.000 kinderen betrokken zijn. Op deze manier vergelijken zij gevaccineerde kinderen met ongevaccineerde kinderen van hetzelfde geslacht. De groep kiest expres voor deze opzet omdat hij hetzelfde is als de methodologie die de CDC gebruikt om te meten hoe vaak ADHD en autisme voorkomen.

Uit het onderzoek blijkt dat jongens die gevaccineerd zijn, 146 procent meer kans op autisme en 279 procent meer kans op ADHD.
De eerste uitspraak van een rechtbank waarin hij een verband legt tussen autisme en een vaccin (zie het hoofdartikel), heeft niet alleen het huidige vaccinatieprogramma van Amerika in de beklaagdenbank gezet, dat momenteel zo’n 34 vaccins bevat die Amerikaanse kinderen in hun eerste vier levensjaren krijgen toegediend. Hij heeft ook buitensporige fouten in de wetenschap blootgelegd, verraad in de regering en samenzwering door wat wel de ‘vierde staat’ (fourth estate) wordt genoemd. What Doctors Don’t Tell You (het Engelse moederblad van Medisch Dossier), is vaak afgedaan als een blad dat zogenaamde ‘pseudowetenschap’ promoot. De geschiedenis over vaccins en autisme onthult hoe ver pseudowetenschap doorgedrongen is in organisaties die belangrijke beslissingen in de gezondheidszorg nemen.

*In Nederland is dit conserveermiddel nooit gebruikt binnen het rijksvaccinatieprogramma. Het zit wel in de tetanusprik voor volwassenen.