Een paar maanden geleden vertelde een vriendin ons een verhaal over haar collega Erika. Ze had een grote hersenbloeding gehad, waarschijnlijk het gevolg van een twee jaar durende strijd met long covid.
Een week na haar levensbedreigende beroerte at Erika alweer vast voedsel en kon ze zelf lopen. Binnen twee weken na haar levensbedreigende beroerte had ze haar spraakvermogen terug en zorgde ze weer voor haar paarden. Alleen haar stem had nog niet het oude volume en klonk anders dan voorheen.
Het ziekenhuispersoneel had het over een ‘wonder’: ze hadden nog nooit iemand zo snel van een beroerte zien herstellen. Een van de mensen die een grote rol speelden bij Erika’s herstel is een bekende chiropractor. Hij heeft honderden succesverhalen op zijn naam staan maar wil niet met zijn naam in de media omdat er, door artsen, rechtszaken tegen hem zijn aangespannen. De reden is dat hij patiënten behandelt die niet binnen zijn werkterrein. Daarom noemen we hem M.
M. gebruikt naast de technieken die hij op de opleiding tot chiropracticus heeft geleerd, ook nieuwe technieken. Bij zijn eerste sessie met Erika gebruikte hij ook een McLaren Torch, roodlichttherapie ontwikkeld door de Australische wetenschapper, acupuncturist en dierenarts Brian McLaren. Het apparaat is bedoeld om acupunctuurpunten te stimuleren. Erika kende het want ze gebruikte het bij haar paarden.
M. gebruikte ook een ander soort lasertherapie om bepaalde hersendelen bij Erika ‘wakker te maken’. Verder nam hij haar heupspieren onder handen met een vibratieapparaat. Ook besteedde hij aandacht aan haar immuunsysteem en ze keken naar Erika’s emotionele problemen. De andere behandelaar die een grote rol speelde bij Erika’s herstel was Anat Baniel. Ze heeft haar eigen methoden ontwikkeld: de Anat Baniel Method® en NeuroMovement ®. Die methoden maken gebruik van de enorme neuroplasticiteit van onze hersenen. Baniel gebruikt kleine, opeenvolgende bewegingen om de hersenen als het ware opnieuw te programmeren. Erika’s behandeling vond plaats via Zoom. In twee sessies legde Baniel aan Erika’s partner uit hoe die haar kon begeleiden bij de kleine bewegingen die nodig waren om haar rechterkant te genezen.
Deze twee behandelaars verdienen applaus. En hun methoden zouden in elke revalidatiekliniek aandacht moeten krijgen. Maar dat gebeurt helaas niet. Het komt vaker voor dat artsen bang zijn om buiten de gebaande paden te treden. Kijk bijvoorbeeld naar de behandeling van depressie. Veel psychiaters wisten al langer dat een depressie niet wordt veroorzaakt door een chemische disbalans in de hersenen. Toch bleven ze antidepressiva voorschrijven om die zogenaamde disbalans te verhelpen. Nu blijkt uit een nieuwe literatuurstudie dat er helemaal geen verband is tussen lage serotoninewaarden (een neurotransmitter) en depressie. Dat vermeende verband vormde de basis om SSRI’s voor te schrijven: selectieve serotonine-heropnameremmers. Op dit moment krijgen meer dan 1 miljoen Nederlanders een antidepressivum en ongeveer de helft daarvan is een SSRI.
Het ziekenhuispersoneel had het over een ‘wonder’: ze hadden nog nooit iemand zo snel van een beroerte zien herstellen.
Geen van de 131 studies die in de Cochrane Trial Unit zijn onderzocht, leverde afdoende bewijs voor de serotoninetheorie. Er bleek sprake van vooringenomenheid of de klinische waarde was dubieus. Toch hebben psychiaters deze medicijnen voorgeschreven. Misschien bij gebrek aan beter: er was weinig anders om hun patiënten te behandelen. In de volgende editie van Medisch Dossier (25/02) treft u hierover een artikel aan.
Voetnoot van de redactie:
Het volledige verhaal van Erika is te lezen in Medisch Dossier 25/01 of online; Anders omgaan met een beroerte