Gangbare allergenen uit uw voeding laten kan een positief effect op uw gezondheid hebben.

Overheidsinstanties verantwoordelijk voor voedselveiligheid verplichten bedrijven wettelijk om specifieke, toegestane, allergenen te vermelden op productverpakkingen.

Alhoewel we dagelijks blootstaan aan honderdduizenden mogelijke allergenen in ons voedsel, zijn er maar acht tot veertien ‘legaal’. Afhankelijk van het land waarin u woont.

Gek genoeg is het westerse dieet sterk afhankelijk van voedsel dat deze allergenen bevat. Komt het omdat we er zo vaak aan blootgesteld worden, dat we er gevoelig voor worden? Of zijn de antigenen in dit voedsel dusdanig van chemische structuur gewijzigd door veranderingen in de landbouw en voedselindustrie?
Of, laten we nog eens een complottheorie opgraven: zou het mogelijk zijn dat de voedselindustrie ons met deze producten verslaafd wil maken? En zou ‘big pharma’ hierin ook een rol kunnen spelen? Zieke mensen zijn immers weer een interessante doelgroep, zeker als zij een poosje blijven leven…
Ik kan niet met harde bewijzen komen voor deze theorie, aangezien betrokken partijen geen moeite doen om de gevoelige discussies die zich binnen de directiekamer afspelen, openbaar te maken.
Maar gezien de boeken van diverse klokkenluiders zoals dr. Marcia Angell (Drug Companies & Docters: a Story of Corruption, 2009) en dr. Peter Gøtzsche (Deadly Medicines and Organized Crime: How Big Pharma Has Corrupted Healthcare, 2013) lijkt deze theorie niet vergezocht.
Technisch gesproken bevatten allergenen één of meerdere specifieke chemicaliën (antigenen) die een sterke respons door het immuunsysteem veroorzaken, in een poging om deze gesignaleerde bedreiging te bestrijden. Op standaard voedselintolerantietesten kunnen absoluut geen conclusies worden gebaseerd die van toepassing zijn op alle allergenen en ze kunnen soms zelf valse uitslagen geven.
Dit is in het bijzonder het geval als iemand al in een neerwaartse spiraal zit richting een auto-immuunziekte zoals coeliakie, het prikkelbaredarmsyndroom en reumatoïde artritis.
Ontbijtgranen die gluten bevatten, zoals tarwe, gerst en rogge behoren tot de belangrijkste groep van allergenen. Deze producten vormen de steunpilaar van de meeste westerse voedingspatronen.
Eén procent van de bevolking – één op de honderd, of opgeteld 3,3 miljoen Amerikanen en 650.000 Britten – is gediagnosticeerd met coeliakie. Maar meer dan 20 procent – het verbijsterende aantal van ruim 65 miljoen Amerikanen en 13 miljoen Britten – hebben een ‘non-celiac’ glutenovergevoeligheid. Dit uit zich onder meer door een opgeblazen gevoel, onrustige darmen en hersenmist, en kan leiden tot een lekkende darm bij regelmatige blootstelling aan gluten.
Het is de toenemende herkenning van deze problemen door een groeiend publiek, waardoor de ‘Vrij-van-beweging’ zich in rap tempo ontwikkelt – in het bijzonder op het gebied van glutenvrije producten.
Als onderzoekers het geld bij elkaar kunnen krijgen, springen ze op dit onderwerp in. Recente research toont aan dat moeders die veel gluten binnenkrijgen tijdens hun zwangerschap, twee keer zoveel kans hebben een kind op de wereld te zetten dat diabetes type 1 zal ontwikkelen.1
Diabetes type 1 is ook een auto-immuunziekte, wat betekent dat het lichaam het vermogen heeft verloren om onderscheid te maken tussen goede en kwade moleculen in het lichaam, en voortdurend in een verdedigende ontstekingssituatie verkeert.
Niet verbazingwekkend is de vraag die de schrijvers van deze studie zich stellen, namelijk of het lekkende-darmsyndroom van de moeders de oorzaak is van de blootstelling van het embryo aan gluten. Wat mij betreft weerklinkt in deze studie dat aanstaande moeders, en eigenlijk ieder ander, gluten zouden moeten vermijden.
Dit is de reden dat de Alliance for Natural Health 100 procent glutenvrije voedingsadviezen ontwikkelde om de richtlijnen van overheden te betwisten.
Zuivel vormt ook een groot deel van de voeding van veel mensen. En ja, alle producten die melk of andere vormen van zuivel bevatten zijn ‘legale allergenen’.
De proteïnen in melk kunnen een enorme toename in allergische reacties veroorzaken. Slechts een klein percentage van de mensheid is echter in staat zuivel behoorlijk te verteren. We zijn lactose-intolerant, of beter: ‘lactase-gebrekkig’. Lactase is het enzym dat lactose afbreekt. In Aziatische landen kan het percentage lactose-intolerantie oplopen tot 90 procent van de bevolking.
U hoeft geen zuivel? Wat dacht u van soja… Slecht nieuws: dat is ook een legaal allergeen. Grote kans dat het genetisch gemodificeerd is en uw hormoonhuishouding in de war stuurt. U gaat dus voor amandelmelk. En wat dacht u? Amandelen groeien aan een notenboom en behoren weer tot een andere allergenengroep. Heeft u het plaatje?
Stelt u zich voor dat we en masse zouden besluiten om onze gezondheidsrisico’s te beperken en in ieder geval één van deze allergenengroepen uit onze voeding zouden halen. Bijvoorbeeld tarwe, gerst en rogge, zoals gesuggereerd in de al eerder genoemde richtlijnen. Hoeveel beter zouden we ons voelen? Hoeveel gezonder zouden de kinderen zijn die geboren worden uit bewuster etende moeders? Zouden we als winnaars uit de bus komen?

Literatuur
1. BMJ, 2018; 362: k3547