De ogen zijn de spiegel van de ziel, schreef Leonardo da Vinci. Daarmee gaf hij al aan dat ogen informatie geven aan degene die erin kijkt. De ogen vertellen dus veel meer dan de kleur van de irissen. Eerder stonden de ogen centraal bij de EMDR-behandeling. Dit keer gaan we over de ogen in gesprek met iriscopist Lisette Timmermans.

Je hoort wel dat iemand met blauwe ogen meer gevoelig is voor zenuw-, long- en huidklachten, terwijl iemand met bruine ogen meer aanleg zou hebben voor lever- en darmproblemen. Zo eenvoudig is het niet. De kleur van de iris valt wel op, maar bij iriscopie gaat het veel verder en wordt secuur naar de ogen gekeken. Lisette Timmermans raakte tijdens haar opleiding Natuurgeneeskunde gefascineerd door wat je allemaal leert over iemand als
je goed naar de details van de ogen kijkt. Inmiddels zet ze iriscopie in als bruikbare diagnostiek in haar natuurgeneeskundige aanpak.

Vraag 1 Wat is iriscopie?

Iriscopie, ook wel iridologie genoemd, is een techniek uit de natuurgeneeskunde die kan worden gebruikt om oorzaken van klachten en andere storingen in het lichaam te benoemen. Iriscopie werkt holistisch, dus niet alleen op fysiek vlak maar ook op het emotionele en mentale niveau. Door gebruik te maken van iriscopie zie je hoe een orgaan of orgaanstelsel functioneert en voor welke klachten een zekere aanleg is.

Vraag 2 Hoe werkt iriscopie?

Een iriscopist bekijkt het oog nauwkeurig: de iris (het gekleurde deel van het oog), de pupil (zwarte rondje in het midden van de iris) en het oogwit. Er wordt gebruikgemaakt van een loep of een irismicroscoop met digitale apparatuur om foto’s van het oog te maken. Dit apparaat is vergelijkbaar met de apparatuur van de opticien. De iriscopist bekijkt of er tekens zijn in de structuur van de iris. Denk aan strepen, vlekken, puntjes of pigmenten. Zitten er pigmenten in de iris en op welke plaats in de iris? Lopen de lijnen strak of zijn ze open en hebben ze veel ruimte? De iris laat ook zien of je analytisch, emotioneel of bijvoorbeeld beweeglijk bent ingesteld. En hoe je reageert op de omgeving, en of je bijvoorbeeld hoogsensitief, creatief, wispelturig of ongeduldig bent. In het oogwit kijkt de iriscopist naar verkleuringen, verdikkingen of aanwezige adertjes.

Vraag 3 Wat is een irisoverzicht?

Een iriscopist maakt een irisoverzicht. Dit is een kaart waarop de organen zoals de nieren, de maag, de darmen, de lever en de alvleesklier een plaats in de iris hebben overeenkomstig met het lichaam. De iris is embryologisch verbonden met het centrale zenuwstelsel en daardoor verbonden met ieder orgaan in het lichaam. Ieder mens is uniek en heeft ook een unieke iris, die we kunnen vergelijken met een vingerafdruk. De iriscopist bepaalt aan de hand van het overzicht de constitutie met de eigenschappen van lichamelijke en geestelijke aard. Dit is wie je in je diepste wezen bent.

Vraag 4 Wanneer wordt iriscopie ingezet?

Iriscopie kan bij een groot aantal klachten worden toegepast. Bijvoorbeeld klachten in de spijsvertering, huidklachten, hoofdpijn, gebrek aan energie, buikpijnen, allergieën of klachten in de keel, neus of oren. Aan de hand van iemands klachten wordt gekeken hoe zich dat in de iris vertaalt. Het met elkaar in verband brengen van de tekens en de klachten is de taak van de iriscopist. Daarna volgt een natuurgeneeskundige behandeling. Het doel is om de constitutie te verbeteren, waardoor de conditie toeneemt en de klachten verdwijnen. In de praktijk wordt vaak met kruiden, voedingssupplementen en voedings- en leefstijladviezen gewerkt.

Vraag 5 Wat voor opleiding heeft een iriscopist gevolgd?

Iriscopie is onderdeel van een vier- of vijfjarige natuurgeneeskundige opleiding op hbo-niveau. Er zijn ook korte opleidingen te volgen voor alleen iriscopie.