De laatste decennia is er veel te doen geweest over het BMR-vaccin voor kinderen. Sinds het in 1989 werd geïntroduceerd, hebben zowel overheids- als medische autoriteiten ons ervan verzekerd dat het veilig is. Het Britse moederblad van Medisch Dossier, What Doctors Don’t Tell You, heeft dit voorjaar een artikel gepubliceerd waarin ze geheime feiten onthulde uit belangrijke besluitprocessen in de Engelse regering, waaruit bleek dat de overheid bewust ouders heeft misleid over de gevaren van het jeugdvaccinatieprogramma, door onderzoeken achter te houden of te negeren waaruit bleek dat vaccins zoals de BMR tot permanente schade of zelfs overlijden kunnen leiden. In Nederland is er minder ophef en doet de overheid minder geheimzinnig. Maar dat neemt niet weg dat ook hier de voorlichting te wensen overlaat, terwijl ouders als vanzelfsprekend voor de inentingen van hun kind worden opgeroepen. In ons hoofdartikel over het BMR-vaccin gaan we dieper in op de aannames en voor waar aangenomen feiten over dat vaccin. Kunnen we blindelings afgaan op wat de gezondheidsautoriteiten zeggen? Wie twijfelt of zijn kind wel gebaat is bij de BMR-vaccinaties in het Nederlandse vaccinatieprogramma of er mogelijk zelfs schade van ondervindt, zal veel aanknopingspunten vinden in dit artikel.

In de rubriek Lichaam en geest schrijft deze maand voor het eerst een nieuwe auteur voor dit blad. Internationaal bewegingsexpert Anat Baniel betoogt dat de geest niet alleen onze gezondheid, maar ook onze manier van bewegen beïnvloedt. Haar holistische benadering heeft als uitgangspunt dat het door variatie in bewegingen – en niet door rekoefeningen – lukt om de hersenen aan te leren hoe ze gespannen rugspieren weer kunnen loslaten.

Lynne McTaggart en Bryan Hubbard