Als sportdiëtist begeleidde Sarai Pannekoek jarenlang topsporters op het gebied van voeding. Tot ze op een keerpunt kwam en koos voor een kant die haar ook altijd al aantrok, de spiritualiteit. ‘Al jaren liet ik twee plantjes groeien; de plant van sportdiëtiste en de plant van spiritualiteit. Het moederschap versnelde het proces waarin ik het ene plantje losliet.’ Een interview over de weg die zij de afgelopen jaren bewandelde en een nieuwe weg die moet leiden naar een leven in een wereld met meer bewustzijn.

In de afgelopen periode waarin we met zijn allen in een pandemie zaten, zijn niet alleen onze activiteiten buiten de deur stilgevallen. Velen van ons zijn ook meer gaan stilstaan bij het doel van ons drukke bestaan met vragen als:

Wil ik eigenlijk wel van afspraak naar afspraak rennen? Bevalt deze rust niet veel beter? Is het pad dat ik bewandel wel het juiste? En deze zelfreflectie bracht soms andere inzichten met zich mee. Wanneer je in de pandemietrein stapt, hoef je niet per se naar het einde van het virus als eindstation te reizen, maar kan je ook naar een andere invulling van je leven op weg gaan. De grote vraag is, nu de wereld weer opengaat en we allemaal weer terug naar het oude normaal lijken te gaan, of deze nieuwe inzichten blijvend leiden tot nieuwe beslissingen of veranderingen.

Als het aan Sarai Pannekoek (35) ligt, is een definitieve verandering meer dan welkom. De klinisch epidemioloog en tot voor kort sportdiëtiste met een vegan hart pleit onder meer voor meer buitenlucht. ‘Het liefst één volle dag in de week. Weg van alle online apparaten en overvolle agenda’s en terug naar de natuur, naar een bewustzijn in verbinding met de natuur en daarmee ook met jezelf.’

Pannekoek vertelt enthousiast over haar eigen nieuwe inzichten en veranderingen. Ze is tegenwoordig niet meer bezig met het maken van voedingsschema’s of het inzetten van voedings-supplementen om een dieet zo uitgebalanceerd mogelijk te krijgen; ze laat nu mensen zelf tot inzichten komen, inzichten in zichzelf, in de natuur, maar vooral inzichten die tot een (her)ontdekking leiden. Dit doet zij door middel van het sjamanisme, wat zij ziet als een overkoepelende term voor alle natuurreligies. ‘Mensen zien dit misschien snel als spiritueel, maar dat hoeft het helemaal niet te zijn. Ik werk zelf ook niet met edelstenen bijvoorbeeld en ik zweef ook niet weg in wijde gewaden. Ik blijf graag met beide voeten op de grond staan.’

Je besloot je carrière als sportdiëtiste stop te zetten en je meer te focussen op de spirituele kant van het leven. Wat ging vooraf aan dit besluit?

‘Ik kreeg steeds vaker het gevoel dat ik meer was dan een diëtist. Er waren als het ware twee plantjes in mij die ik in leven hield. Het ene plantje bloeide als sportdiëtist en het andere plantje bloeide door de spiritualiteit in mijn leven. Het sportdiëtistplantje kwijnde langzaam wat weg en het andere plantje begon te floreren. Ik had het gevoel dat ik niet meer integer was naar mezelf toe.’

Deze nieuwe weg in het spirituele was er niet opeens toen ze op een ochtend wakker werd. Er verstreken drie jaren waarin ze volledig gefocust was op voeding met daarnaast een hang naar het spirituele, een spirituele wereld die na verloop van tijd steeds sterker naar haar lonkte. ‘In het weekend was ik bezig met mijn spiritualiteit. Ik las boeken en mediteerde. Op de doordeweekse dagen hielp ik sporters met hun voeding. Topsporters op weg naar de Olympische Spelen.’ De zomerspelen die gepland stonden voor 2020 werden door Covid-19 verplaatst naar 2021. Voor Pannekoek maakte dit niet zoveel uit. Zij besloot in 2019 de definitieve overstap te maken en haar carrière in de sportdiëtetiek aan de wilgen de hangen.

Dit besluit had mede te maken met de geboorte van haar dochter. Pannekoek begon te zien wat ze werkelijk wil in het leven, wat haar taak en doel is op deze aarde. Ze volgde een opleiding tot Shamanic Practitioner en doopte haar bedrijf om naar Nourishmentis. Met deze ommezwaai kwam ze volgens eigen zeggen dichter bij datgene wat haar te doen staat in dit leven: mensen helpen met de (her)ontdekking en verbinding met de persoon die
ze in essentie zijn. Wanneer je je verbonden voelt met jezelf kun je je immers ook beter verbinden met anderen en met de aarde waarop we leven.

En wie is Pannekoek in de essentie?

‘Volgens een systeem dat aan de hand van je geboortegegevens meer inzicht geeft in je eigen kwaliteiten en eigenschappen, ben ik een leider. Iemand die met een visie iets wil bewerkstelligen in de wereld. Dat deed ik met de topsporters, zodat zij het beste uit zichzelf konden halen en dat doe ik nu door mensen te helpen met het herinneren wie zij zijn. En dat allemaal met hulp van of vanuit de natuur. Ik denk dat dat de essentie is van wie ik ben.’

Helemaal weg van de wetenschap gaat ze niet. Nog steeds duikt Pannekoek graag in artikelen om te kijken waar beweringen vandaan komen, hoe onderzoeken zijn uitgevoerd. ‘De wetenschap is mooi. Vragen stellen en antwoorden zoeken en vinden en daarmee kunnen duiden, is iets wat nodig is. Maar er is een hoop belangenverstrengeling. Er worden subsidies gegeven om bepaalde richtingen op te gaan in onderzoeken. Dat geeft mij een wat bittere smaak in de mond als het gaat om de wetenschap.’

Ze merkt wel dat de wetenschap stappen maakt richting de sjamanistische wereld. ‘Als je kijkt naar de inheemse mensen uit landen in Zuid-Amerika, met hun sjamanen en eigen rituelen en medicijnen rechtstreeks vanuit de natuur, dan zie je dat hier steeds meer onderzoeken en studies naar worden gedaan. Onderzoek komt wat dichter naar het sjamanisme toe.’

Je veranderde van sportdiëtist met een wetenschappelijke achtergrond naar een sjamanistisch healer. Hoe reageerde je omgeving hierop?

‘Om nu te zeggen dat iedereen deze koerswijziging toejuichte, nee. Mijn familie en vrienden om me heen, mijn inner circle, hadden gelijk zoiets van “Ja, natuurlijk doet Sarai dit.” Maar collega’s en mensen die iets verder bij me vandaan staan, vonden het te spiritueel of zweverig. En dat snap ik ook. Ze zagen mij als de sportdiëtist die als klinisch epidemioloog de wetenschap verbond met haar werk en nu verdiep ik me in ademhaling, zang en transformaties. Die verandering is moeilijk, verandering is altijd uitdagend.’

Echt heel moeilijk vond ze die negatievere reacties niet. ‘Juist omdat ik beter in verbinding met mezelf kwam, begreep ik die reacties beter en kon ik die gevoelens er ook laten zijn. Het was goed. Ik zag het ook niet zozeer als iets wat aan mij lag. Het ego van de mens laat je op een bepaalde manier naar mensen kijken en die kijk veranderen is lastig.’

Je noemt jezelf nuchter spiritueel. Wat houdt dit volgens jou precies in?

Het is even stil wanneer Pannekoek hierover nadenkt. Ze vervolgt met een anekdote: ‘Ik zat ooit met mensen in de auto terug van een yogales. In de les waren we nog bezig met rust, ademhaling en controle. Nog geen uur later zaten zij vloekend over medeweggebruikers in de auto en gingen ze weer over op de orde van de dag. En ik snap dat, maar bij mij zit het spirituele niet in zo’n momentopname als een yogales. Ik ervaar de spiritualiteit de hele dag door. Ik mediteer als ik afwas, ik gebruik het in het alledaagse.’

Edelstenen, wapperende gewaden zul je dus niet zo snel in haar buurt vinden. Dat zijn de dingen waarin ze juist niet gelooft. ‘De kracht zit vooral in jezelf. Met behulp van de natuur en momenten van stilte bij jezelf ben je al goed op weg. Wat ik graag gebruik, zijn adem, zang of juist natuurelementen zoals de wind. Allemaal uit de natuur of jezelf te halen en waaraan geen krachten gegeven hoeven te worden, want ze zijn er al. De wind zal niets spectaculairs doen, de wind zal je alleen bewustmaken. Zang maakt kalm en ademhaling maakt rustig. Ik blijf gewoon graag down to earth en dicht bij mezelf.’

Haar wetenschappelijke achtergrond zit haar sjamanisme niet in de weg. Gevaarlijk is het volgens haar evenmin. ‘De term sjamanisme is een omhulsel met daarin de natuurreligies. Het sjamanisme wat ik doe, is stilstaan in de buitenlucht, lopen in de natuur. Teruggaan naar jezelf. Er kunnen studies zijn, maar mensen moeten het zelf ervaren, moeten zelf naar buiten en hun neus in de wind gooien.’

De voeding is ook niet compleet verdwenen. Pannekoek staat nog graag in de keuken om te werken met natuurlijke producten. Want ook in de keuken speelt de natuur een rol. En zo af en toe kan ze mensen nog steeds helpen als diëtist. ‘Als er iemand bij me aanklopt die hulp nodig heeft met voeding, dan kijk ik of ik daarmee iets wil en kan. Ik heb ruimte om de krenten uit de pap halen. Wat ik nu wel meer doe, is naar de kern kijken. Komt er bijvoorbeeld iemand met een eetstoornis, dan zal ik niet meteen overstappen op een voedingsplan, maar eerst focussen op de angel van het probleem en die samen met diegene proberen eruit te halen.’

Zowel als sportdiëtiste als sjamanistisch healer help je mensen op weg en begeleid je ze. Hoe kijk je op dit moment aan tegen alle Covid-19-perikelen die spelen?

‘De afgelopen periode was voor velen een ingang tot stilstand. Relativering, dat is wat de pandemie ons heeft gebracht. Aan het begin klapten we nog voor de zorgmedewerkers en voor leraren. De essentiële beroepen werden zichtbaar en meer op waarde geschat. Maar nu het land weer opengaat, gaat iedereen woep, weer op de oude voet verder.’

‘Wel of geen vaccinatie’, vervolgt ze, ‘ik zie mensen nog steeds als soeverein. De verbinding tussen de voor- en tegenstanders is alleen weg. Ik zie het sjamanisme als mooi portaal om te gebruiken om die verbinding terug te vinden, zodat gevaccineerden en niet-gevaccineerden elkaar beter begrijpen. Wanneer je meer verbinding met jezelf hebt, dan krijg je ook meer verbinding met een ander.’

De afgelopen periode maakte je een verandering door. Hoe zie je de toekomst?

‘Mijn ideale wereld is dat de westerse wereld vertraagt. Dat we anders gaan werken. Dat we vanuit liefde meer samenwerken en dat deze harde wereld wat verzacht. In bijvoorbeeld het ziekenhuis geen strakke cao’s meer. Niet werken met een minimaal aantal patiënten, maar werken met pieken en met rustperioden. In de pieken werk je geconcentreerd en vol enthousiasme, in de rustperioden kom je weer volledig tot rust om de volgende werkperiode weer met aandacht te werken. Zo’n samenwerking is niet alleen nodig voor ons als mens, maar ook voor de natuur. Ook is nodig dat we weer meer de natuur ingaan, zodat we daar weer anders tegenaan kijken.’

In haar nabije toekomst rijdt Pannekoek met haar gezin af naar Portugal. Op ontdekkingstocht door Europa met hun omgebouwde bestelwagen, een nieuw huis op wielen. Of ze het plantje van sportdiëtiste en voeding nog verder laat groeien, weet ze niet. ‘Voeding is nu vooral thuis met veel natuurlijke producten. Voor nu is dat goed.’

Door: Esther Damsteeg

Maak kennis met Medisch Dossier