Zonder dat we het merken, voltrekt zich een revolutie in de tandheelkunde. Tot op heden gaan tandartsen te werk alsof tanden uit niet-reagerende stoffen bestaan, die helemaal losstaan van de rest van het lichaam. Tandartsen gedragen zich vaak als timmerlui of bouwvakkers: ze boren en hakken in tanden, en trekken ze uit alsof het om rottend hout gaat. Ze gaan ervan uit dat het tandbederf, als dat eenmaal is ingezet en de tand verrot is, nog maar op één manier kan worden verholpen: alles wat verrot is opruimen, en wat er over is proberen te redden.

De belangrijkste middelen die ze daarvoor hebben, zijn het gat met amalgaam of composiet vullen, het implanteren van een kunsttand of, als het om een wortelkanaal gaat, de zenuw weghalen en de boel opvullen met een speciale vulling.

Zoals u in de vorige editie van Medisch Dossier kon lezen, is ozon – dat wonderlijke goedje dat uit drie moleculen zuurstof bestaat – bezig aan een opmars in de geneeskunde, omdat het infecties bestrijdt en het lichaam helpt zichzelf te herstellen. Maar ozon blijkt ook te kunnen worden toegepast op tanden en tandvlees, met verbazingwekkende resultaten.

Als tandbederf in een vroeg stadium met ozon wordt behandeld, worden de bacteriën die de rot veroorzaken meteen gedood. Tandartsen die deze behandeling als eersten gebruikten, hebben bovendien ontdekt dat het aanbrengen van mineralen op de aangetaste tanden, ze helpt weer aan te groeien en sterk te worden.

De Queen’s Universiteit in het Noord-Ierse Belfast gebruikt een apparaat genaamd ‘HealOzone’. Het stuurt ozon door een zuignapje dat over de aangetaste plek heen zit het gaatje in, en helpt zo het tandbederf te stoppen en de tand te genezen. Het is een ingreep die slechts een paar minuten duurt en waarvoor geen verdoving nodig is, zelfs geen boor.

Sommige vooruitstrevende tandartsen gebruiken ozon ook om infecties in of nabij de tandwortels te behandelen. Het abces geneest en de patiënt heeft geen wortelkanaalbehandeling nodig. Ozon verandert ook de behandeling van tandvlees ingrijpend, omdat het de bacteriën doodt die ontstoken tandvlees veroorzaken of die in holtes achterblijven.

Het is begrijpelijk dat beroepsorganisaties van tandartsen niet staan te springen om een eenvoudige en goedkope stof die een groot deel van hun werk overbodig dreigt te maken. Stelt u zich eens voor wat er zou gebeuren als er niet meer in uw tanden hoeft te worden geboord, als ze niet meer gevuld of getrokken hoeven te worden en als u geen kroon meer nodig hebt. Stelt u zich eens voor dat het geschraap onder uw tanden en tussen uw tandvlees vervangen wordt door een shotje van dit simpele gas. Het merendeel van het tandartsenwerk zou niet langer nodig zijn.

Geen wonder dus dat de meeste beroepsverenigingen ozon bagatelliseren als iets waar geen bewijs voor is –ondanks alle recente studies waaruit de werkzaamheid blijkt (zie hoofdartikel pagina 24). Het is ook niet zo vreemd dat de tandartsen die wel ozon gebruiken daar weinig ophef over maken: een holistische tandarts die we kennen, werd voortdurend als kwakzalver aangemerkt vanwege het gebruik van ozon en andere niet-toxische behandelingen in zijn praktijk.

Misschien wel de meest revolutionaire ontdekking is dat tanden levende organen zijn, die – als we ze op de juiste manier behandelen – net als de rest van het lichaam het vermogen hebben te genezen. En we hebben nog maar net ontdekt hoezeer onze tanden en ons tandvlees een integraal onderdeel zijn van het hele lichaam.

Onlangs kreeg Evan Brand, een Amerikaanse arts in de functionele geneeskunde en een gezonde dertiger, last van hartkloppingen. Hij zocht een halfjaar naar de oorzaak voordat hij eindelijk de mogelijke bron identificeerde: de plekken waar zijn verstandskiezen getrokken waren.

Hij nam contact op met Stewart Nunnally, een holistische tandarts in Texas. Die bekeek Brand’s röntgenfoto’s en concludeerde dat er waarschijnlijk necrose (dood weefsel) in zijn kaakbot zat. Dat moest weggehaald worden.

Brand vloog naar Texas, liet zich behandelen en Nunnally bleek gelijk te hebben. De vier plekken waar zijn verstandskiezen hadden gezeten, waren onder het tandvlees ontstoken en moesten worden schoongemaakt met ozon.

Brand vertelt dat uit onderzoek van het necrotische bot bleek dat er verschillende ziekmakende bacteriën inzaten, in gevaarlijke hoeveelheden. Maar het verhaal is goed afgelopen.

‘De eerste nacht na mijn behandeling was de eerste nacht zonder hartkloppingen,’, zegt Brand. Door de ontsteking had hij te veel ferritine en ijzer in zijn bloed, die oxidatie veroorzaakten.

Brand is weer helemaal beter en we kunnen twee dingen leren van zijn verhaal. Ten eerste dat wat er in uw mond gebeurt, invloed kan hebben op elk deel van uw lichaam, vanwege de enorme hoeveelheid bloedvaten in het tandvlees die in verbinding staan met de rest van uw lichaam.

Ten tweede: voordat u uw tanden laat trekken of erin laat boren, moet alles worden geprobeerd om ze heel te houden. En de beste manier om dat te doen, is misschien wel met dit wonderlijke en veelzijdige gas.