Het woord dat mij het meeste opvalt in deze vraag, is het werkwoord dat gebruikt wordt. Blijkbaar gaat het over ‘moeten’.
Ervan uitgaande dat degene die de vraag stelt inderdaad de persoon is die zijn of haar kinderen vaccineert (zoals deze vraag doet), zou u eens kunnen kijken of ‘moeten’ inderdaad het juiste werkwoord is in deze vraag. Wat zou er met de vraag gebeuren wanneer u een ander werkwoord zou gebruiken? Hoe verandert dat de betekenis van de vraag (en het antwoord)?
Kan ik mijn kinderen vaccineren?
Wil ik mijn kinderen vaccineren?
Mag ik mijn kinderen vaccineren?

Moeten

Terug naar de oorspronkelijke vraag. Wat bedoelt u eigenlijk precies wanneer u zich normaal gesproken afvraagt of u iets ‘moet’?
Het begrip moeten kan naar verschillende betekenissen verwijzen. Het kan verwijzen naar een verplichting: er wordt van buitenaf opgelegd dat er iets moet. Bijvoorbeeld: ik moet mijn kamer opruimen (want anders krijg ik straf van mijn ouders). Als dit inderdaad bedoeld wordt met ‘moeten’, van wie moet u uw kinderen dan vaccineren?
Moeten kan ook verwijzen naar een noodzakelijkheid: iets moét zo zijn omdat het in de oorspronkelijke betekenis van het begrip ligt. Bijvoorbeeld: een patiënt moet ziek zijn, want anders is hij of zij geen patiënt. Dus u moet uw kind vaccineren, want anders…?
Als laatste kan het verwijzen naar een moreel oordeel. Bijvoorbeeld: u moet eerlijk zijn (oftewel, u mag niet níet eerlijk zijn). Naar welk moreel oordeel zou er in deze vraag verwezen kunnen worden? Mag u uw kind niet níet vaccineren, en waarom dan niet?
Moeten kan dus naar verschillende betekenissen verwijzen En wat nou als al deze betekenissen voor u een rol spelen in de vraag en u daarmee tot tegenstrijdige afwegingen komt? Wat moet u dan?
Moet ik mijn kinderen vaccineren… Echt een vraag om te bevragen.

Wanneer u ergens tegenaan loopt, is het verleidelijk om naar de wereld en de mensen om u heen te kijken voor een oplossing, een inzicht of een uitweg. Maar wat nou als u het omdraait?

Wat nou als u, wanneer u een vraag stelt, de vraag zélf gaat onderzoeken in plaats van op zoek te gaan naar een antwoord?
In deze column onderzoekt Margit Vegter iedere keer een vraag die veel mensen bezighoudt. Een pasklaar antwoord op deze vraag zult u hier niet vinden, maar juist meer vragen. Want een vraag is niet een opdracht tot het najagen van een antwoord. Een vraag is een uitnodiging om stil te staan, stil te staan bij de vraag.

Oproep

Zit er een vraag tussen die u ook bezighoudt? Schrijf hem voor uzelf op en plak hem op uw koelkast, in uw agenda of draag hem met u mee in uw portemonnee. Leef met de vraag! En wie weet leeft u zomaar naar het antwoord toe. Er bestaan immers veel vragen waar alleen u het antwoord op kunt geven.