Kernpunten

• Laat u testen op chemische of medicinale vergiftiging
• Ga ontgiften
• Onderga metabole rehabilitatie
• Pas uw activiteitenniveau aan

Wat is ME?

Myalgische encefalomyelitis (ME), ofwel het chronisch-vermoeidheidssyndroom (CVS), wordt vaak afgedaan als een 21e-eeuws mysterie, of als een ziekte die ‘tussen de oren zit’. In werkelijkheid is ME echter een aandoening van het zenuwstelsel, het immuunsysteem en het hormonale systeem. Tot de belangrijkste symptomen behoren: allesoverheersende, aanhoudende en onverklaarbare fysieke en geestelijke vermoeidheid die iemand in zijn activiteiten beperkt; malaise of vermoeidheid na inspanningen; verlies van mentale of fysieke weerstand; slaapstoornis waaronder verstoring van het slaapritme; pijn; verscheidene neurologische en cognitieve uitingen zoals geheugenverlies; spierzwakte; klachten van het autonome zenuwstelsel (zoals een gestoorde functie van de blaas of hartkloppingen); duizeligheid; abnormale lichaamstemperatuur; intolerantie voor kou en hitte; gevoelige of pijnlijke lymfklieren; terugkerende griepachtige verschijnselen als koorts en intolerantie voor chemische stoffen, voedsel of medicijnen. Verschillende onderzoekers menen dat ME een nieuwe variant van polio is.

Wat is de oorzaak?

Niemand is er helemaal zeker van, maar er zijn een paar situaties die ME lijken op te wekken. Denk aan:
 allerlei virale infecties. Dit is bevestigd door laboratoriumtesten die aantonen dat bij de helft van de patiënten het 2-5A synthetase/ribonuclease L (RNAse L) metabolisme niet goed functioneert, zoals bij virale aandoeningen het geval is. De celvormige fragmenten verwoesten het binnenste van de cellen en kunnen ook schildklierreceptoren blokkeren. Ook al zijn testresultaten van routine-onderzoek normaal, toch kunnen de schildkliercellen niet goed functioneren;
 een of meer biologische, chemische of omgevingstriggers. Dit kunnen inentingen, verdovingsmiddelen, blootstelling aan milieuvervuilende stoffen of gassen, chemicaliën of zware metalen zijn, maar ook een fysiek trauma na bijvoorbeeld een auto-ongeluk, een val of een operatie of, in zeldzame gevallen, een bloedtransfusie;
 stress. MRI-scans (magnetic resonance imaging) tonen gebieden met een ‘hoog signaal’ in de witte materie van het centraal zenuwstelsel, waarmee ziekte van het centrale zenuwstelsel en het immuunsysteem wordt aangetoond vergelijkbaar met scans van aids-patiënten.1

Wat de dokter u vertelt

Volgens de Britse werkgroep CVS/ME die richtlijnen voor een juiste behandeling van patiënten met CVS/ME dient op te stellen, zijn systematische opvoering van de activiteiten (graded exercise therapy, ofwel GET) en cognitieve gedragstherapie (CGT) de belangrijkste vormen van behandeling, plus antidepressiva voor patiënten die aan een depressie lijden. Deze benadering ondersteunt de opvatting onder medici dat de ziekte voornamelijk ‘tussen de oren’ zit.

Uit vier onafhankelijke langetermijnonderzoeken onder ME-patiënten bleek echter dat CGT de minst effectieve behandeling van zeven strategieën was, terwijl het systematisch opvoeren van de activiteit duidelijk de meest schadelijke was. Slechts 24 procent van de patiënten voelde zich beter na CGT. Van GET beweerde 36 procent dat het hielp, terwijl 48 procent – ofwel bijna de helft – zei dat hun toestand alleen maar verergerd was.

Lynne McTaggart

1 Am J Med, 2000; 108: 99-105

Alternatieve behandeling

Als ME een verzameling vergelijkbare kwalen is, dan is de meest effectieve aanpak gericht op ‘metabole rehabilitatie’, ofwel op behandelingen die uw lichaam in staat stellen weer normaal te functioneren. Onderzoekster Doris Jones ontdekte in een tienjarig follow-up onderzoek onder 174 ME-patiënten dat de 13 procent die bijna of geheel genas een combinatie van behandelingsmethoden had gevolgd, bestaande uit het volgende:1
 Laat uzelf testen op chemische vergiftiging of schade door vaccinatie. De Autisme Unit aan de universiteit van Sunderland maakt gebruik van de IAG-test (trans-indol-3-ylacroylglycine, een urinemetaboliet van het essentiële aminozuur tryptofaan). Bij bijna elke ME-patiënt wordt in de urine een sterk verhoogd IAG aangetroffen, wat op vergiftiging duidt. De Californische toxicoloog Mohammed Al-Bayati test ook op schade door vaccinatie (www.toxi-health.com).
 Ontdoe uzelf van chemische of medicinale gifstoffen, zoals fluoride, kwik en antibiotica als Septrin, die alle gerelateerd worden aan ME. Maak zonodig gebruik van chelatietechnieken.
 Volg een goed ontgiftingsprogramma, met vastenkuur, zonodig chelatietherapie en manuele lymfatische drainage.
 Onderzoek thyroïde-supplementatie. Zelfs al zijn uw testresultaten voor de schildklierfunctie normaal, toch kunnen de schildkliercellen op receptorniveau minder goed functioneren.
 Laat uw darmen onderzoeken. ME-patiënten hebben vaak last van te weinig maagzuur, een lekkende darm of parasieten.
 Schakel over op biologische, volkoren en onbewerkte voeding. Laat suiker en alle geraffineerde koolhydraten en bewerkte voeding staan. Uit grootschalig onderzoek bleek dat tweederde van de patiënten die gezonder waren gaan eten daar baat bij had.
 Neem voedingssupplementen, zoals een goed multivitamine/mineralensupplement plus extra magnesium, zink, calcium, selenium, visolie, lijnzaad, bernagie of teunisbloemolie, ijzer, foliumzuur en vitamine B. Overweeg carnitine (driemaal daags 1g ) en NADH (nicotinamide adenine dinucleotide).
 Leer uw activiteiten beter te doseren en neem vaker rust. Hierdoor houdt u meer energie over en kan het lichaam op natuurlijke manier herstellen. Uit de onderzoeken blijkt dat 90 procent hier baat bij had.
 Neem dagelijks 2,5g dropwortel als kruidenpreparaat tegen ME (maar alleen gedurende een korte periode onder begeleiding van de huisarts).

BRON:
1 lezing tijdens de Fatigue 2002 Conference, mei 2002, Londen