De nieuwe ‘epidemie’ heeft veel weg van die uit 1976
Aan de wieg van dit tijdschrift staat een varkensgriepepidemie die 33 jaar geleden plaatsvond. Bij de start van mijn loopbaan als redacteur bij de Chicago Tribune – New York News Syndicate in 1976 was een van mijn medewerkers Dr Robert Mendelsohn, die de column The People’s Doctor schreef (‘de mensendokter’).
Mendelsohn was typisch iemand uit het Amerikaanse medisch establishment. Een vriendelijke zachtaardige man, die voor het prototype van een Joodse grootvader zou kunnen doorgaan. Niettemin stelde hij genadeloos medische praktijken aan de kaak die hij overdreven en onbewezen vond. In zijn column schopte hij elke week weer een ander medisch heilig huisje omver.
In 1976 was Amerika net zo in de greep van de angst voor een pandemie als nu. Voor die tijd hadden de meesten van ons nooit gehoord van varkensgriep. Daartoe aangezet door zijn medische adviseurs lanceerde de toenmalige president, Gerald Ford, een ambitieuze campagne om iedereen in de VS te vaccineren. Het deed denken aan de grootschalige inentingsprogramma’s tegen polio (kinderverlamming) uit de jaren veertig en vijftig.
Mendelsohn was een van de weinigen die hiertegen hun stem verhieven; hij voorspelde dat het een kunstmatig gecreëerde oorlog zou blijken. De gevestigde orde negeerde hem. Hij voorspelde ook dat het vaccin tegen varkensgriep niet zou werken en misschien zelfs fatale gevolgen kon hebben. Wederom werd hij zo goed als genegeerd. De meeste Amerikanen kwamen braaf opdraven om hun prik te halen.
Een paar maanden later, nadat er al 40 miljoen mensen waren gevaccineerd, kregen honderden van hen een vreemde verlammingsziekte, die chronische inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie werd genoemd (CIDP), beter bekend als het ‘Guillain-Barré syndroom’. De ziekte is genoemd naar twee Franse neurologen, George Guillain en Jean Alexandre Barré, die deze bij een soldaat uit de eerste wereldoorlog ontdekten.
Het Guillain-Barré syndroom is een slopende ziekte, veroorzaakt door een acute reactie van het auto-immuunsysteem waardoor het perifere zenuwstelsel wordt aantast. Het begint met ernstige zwakte in de benen die uiteindelijk verder gaat tot aan het gezicht. Bij vrijwel alle vormen van Guillain-Barré is een vreemd antigeen het lichaam binnengedrongen. Een antigeen is een molecuul dat in staat is een reactie van het afweersysteem uit te lokken.
Helaas ziet het immuunsysteem in dit geval het eigen zenuwstelsel als ‘de vijand’ en valt dit vervolgens aan. Vaccinatie kan een uitlokkende factor zijn voor deze ‘tragische vergissing’ van het immuunsysteem. In 1976 waren er meer dan 500 mensen voorgoed verlamd en veel anderen meteen overleden – ironisch genoeg dus niet aan de griep maar aan het zogenaamde ‘geneesmiddel’.
En temidden van deze rampspoed was het wachten nog steeds op de varkensgriep. En we bleven wachten. Niet alleen was er geen sprake van een ‘pandemie’ maar zelfs was er geen sprake van omvangrijke besmetting. Een klein aantal mensen raakte besmet waarvan er slechts één stierf.
Het farmaceutische bedrijf dat het vaccin leverde kwam er zonder aanklacht voor moord vanaf. Het had zich ingedekt met een schade-clausule waarin alle aansprakelijkheid voor eventuele schadelijke neveneffecten werd uitgesloten. Hierdoor moest de Amerikaanse regering de 93 miljoen dollar schade aan de betrokkenen vergoeden.
Deze gang van zaken heeft mijn vertrouwen in de medische stand toen ernstig geschokt en het is mij al die jaren bijgebleven. Dit heeft er mede toe geleid dat ik het werk van dr. Mendelsohn in WDDTY wilde uitdragen. Mijzelf heeft het de ogen geopend voor het feit dat de organisaties waar wij voor onze gezondheid op vertrouwen het niet alleen bij het verkeerde eind kunnen hebben, maar dat zij zich bovendien ongestoord ten koste van ons kunnen verrijken.
Op dit moment schijnt er zelfs bewijs te zijn gevonden dat de Mexicaanse griep een gemanipuleerde variant is, die welhaast door mensenhanden lijkt te zijn gemaakt. Het hoofdartikel van dit nummer gaat hier uitgebreider op in. En wonder boven wonder is het enige redmiddel hiertegen een middel als Tamiflu, het door Roche synthetisch vervaardigde antivirusmiddel. Naast andere landen beschikken alleen al Amerika en Engeland toevalligerwijze voor miljoenen dollars en ponden aan Tamiflu. Zij hebben dat enkele jaren geleden aangeschaft vanwege de vogelgriep, die uiteindelijk wegbleef. En wederom is het uiterst toevallig dat deze voorraden Tamiflu nu hun uiterste houdbaarheidsdatum naderen.
Net als in 1976 lijkt dit alles verdacht veel op een kunstmatig gecreëerd offensief, maar ditmaal nog griezeliger.
Lynne McTaggart