Intern milieu, extern milieu

“Dat een collega arts niet voor chemo kiest, is voor mij niet nieuw.”

Op het spreekuur verschijnt een 55-jarige patiënt met uitgezaaide kanker voor advies over een non-toxische behandeling.1 We bespreken de opties van voeding, stressreductie en beweging. Hij blijkt een collega-arts te zijn en oncoloog. Bij uitgezaaide kanker is opereren niet zinvol. Hij wil geen chemo. Ik vraag waarom hij daar niet voor kiest. Hij antwoordt: ‘Je denkt toch niet dat ik mij immunologisch laat mollen?’ Dat een collega-arts niet voor chemo kiest, is voor mij niet nieuw. Ik vraag hem of hij het moeilijk vindt om gezien zijn functie chemo te verstrekken aan patiënten, terwijl hij zelf de behandeling als te schadelijk inschat. Er komt geen antwoord op die vraag. Ik zie een mengeling van wanhoop en verdriet.

Ik studeerde in Groningen en het verhaal van mijn collega-arts doet mij denken aan het dilemma van mijn toenmalige buurman die boer was. Meerdere malen per seizoen ging er over zijn gewassen een groene gifwolk. Toen heette dat landbouwgif. Nu gebruikt Bayer/Monsanto de misleidende naam ‘gewasbescherming’. De boer geloofde niet in vergif maar ‘moest wel’, zei hij. Ook moest hij steeds dieper ploegen voor nog bruikbare grond. De boer had naast zijn woning een moestuin die niet werd bespoten.

U zou chemotherapie kunnen zien als het medische equivalent van ‘gewasbescherming’. ‘Roundup’ (glyfosaat, destijds gepatenteerd als antibioticum!) doodt alle planten, tenzij ze genetisch gemanipuleerd zijn. Verder doodt dit populaire gif onmisbaar bodemleven. De grond wordt steriel. De humuslaag verdwijnt. Roundup is wateroplosbaar, het verspreidt zich door het gehele ecosysteem. En net als chemo (die ook gezonde cellen aantast) is het niet selectief.

Wij zijn geen slachtoffer van onze genen. Meer dan 90 procent van alle ziekten hangt samen met onze leefstijl. Wij zitten zelf aan het genetische toetsenbord. Welke toetsen slaan wij aan?
Om antwoord te geven op deze complexe vraag heb ik mij laten inspireren door de Amerikaanse arts Zach Bush2. Hij maakt het verband tussen chemische landbouw en de snelle stijging van vele aandoeningen – zoals autisme, onvruchtbaarheid, auto-immuunziekten, bepaalde vormen van kanker, astma, lekkende darmsyndroom, burn-out – zó aannemelijk dat we er niet omheen kunnen.
Chemische landbouw is een doodlopende weg voor mens én milieu.

Zach Bush helpt boeren nu om te schakelen naar biologische landbouw waar ook niet meer geploegd wordt. De grond blijkt zich dan snel te herstellen en de opbrengst per hectare is vertienvoudigd! Bush’ onderzoek koppelt een rijk bodemleven aan biodiversiteit, gewassen die rijk zijn aan mineralen en vitaminen, terugkerende bijen en vogels, een correlatie met dalende ziekte en sterftecijfers en tevreden boeren.

Wij kunnen kiezen voor veiligere, onbespoten voeding. Gebruik uw invloed en eis van de gemeente dat ze stoppen met Roundup in parken, kinderspeelplaatsen, sportvelden, et cetera. Het goede nieuws is dat landbouwgrond zich snel kan herstellen door te stoppen met landbouwgif en ploegen. Ook voor ons interne milieu geldt dat het een enorme veerkracht heeft: met enkele eenvoudige leefstijlaanpassingen blijken ziekten als diabetes, astma, eczeem, hartaandoeningen, ADHD, allergieën en autisme omkeerbaar!

Zach Bush laat een samenhang zien tussen een gezonde bodem en het welzijn van de mens. Zijn visie kan helpen onze neiging te domineren (de natuur met vergif en ons lichaam met medicatie), los te laten. Samenwerken met de natuur is nu nodig. Het afgescheiden zelf is een illusie. Intern en extern milieu zijn één.

 

Wilt u dit artikel lezen?

Als abonnee kunt u dit artikel gratis lezen door in te loggen op uw account. Nog geen abonnee? Sluit nu een abonnement af.

Andere artikelen van Maarten Klatte

Moestuingeluk

De beelden van onszelf werken als verborgen bestuurders

Nog een copernicaanse revolutie

Vaccineren. Is het nodig? Is het effectief? Is het veilig?

Soja – So-nee

Marktwerking en zorg?

Veel politici spreken zich uit over marktwerking in de zorg. Volgens sommigen helpt concurrentie om kosten te beteugelen. Volgens anderen leidt het juist tot meer kosten en minder kwaliteit. De uitspraken van voor- en tegenstanders zijn niet altijd onderbouwd. Ten...

Gastcolumn: Emoties kun je als voedsel verteren

Er is de afgelopen jaren een gestage toename te zien van het aantal mensen dat psychische aandoeningen ontwikkelt.1 Dat is zorgelijk, maar eigenlijk ook relatief eenvoudig te veranderen. De kern van het probleem is dat veel mensen hun emoties niet adequaat kunnen...

De borsten

Zacht, rond, fier, stevig, klein, hangend, veranderd of zelfs afwezig na een operatie… Borsten zijn er in vele prachtige soorten en maten. Ze bestaan uit vetweefsel, bindweefsel, ligamenten én borstklieren; elke borst is gevuld met zo’n vijftien tot twintig lobben die...

Holistische hulp bij een kinderwens

Zwanger worden, het lijkt zo vanzelfsprekend. Toch heeft 1 op de 5 stellen vruchtbaarheidsproblemen - en dat worden er steeds meer. In haar praktijk begeleidt Ingrid Schoonveld vrouwen met een onvervulde kinderwens. Schoonveld werkte al jaren in de communicatiesector...

Beter naar je gevoel (leren) luisteren deel 2

In het eerste deel van dit tweeluik las je waarom het een uitdaging kan zijn om naar je gevoel te luisteren. In dit tweede deel gaan we in op het maken van gezonde voedingskeuzen, door een situatie te creëren waarin je op je gevoel kunt leren vertrouwen. Belangrijke...

Maarten Klatte avatar

Over de auteur

Dr. Maarten Klatte starte in 1983 zijn algemeen medische praktijk al met het accent op leefstijlgeneeskunde en preventie. Een echte pionier dus. Gaandeweg kwam hij tot nieuwe inzichten. Het zijn vooral onze gevoelens en gedachten, onze kijk op de werkelijkheid, wat wij eten en of we wel of niet bewegen, die de genetische expressie en daarmee onze gezondheid bepalen.
Lees meer artikelen van Maarten Klatte