Sarah Myhill werkt sinds 1981 als arts in de Britse nationale en particuliere gezondheidszorg. Ze zat zeventien jaar lang in het bestuur van de Britse Vereniging voor Ecologische Geneeskunde, die zich bezighoudt met ziekten door milieu-oorzaken, en met niet-farmacologische behandelingen. Myhill geeft daar trainingen en houdt lezingen over onderwerpen als het chronischevermoeidheidssyndroom.

Jo, een vriendin van me die net als ik paardrijdt, was altijd fit en gezond. Maar in 2005, toen ze 57 was, kreeg ze spierreuma (PMR of polymyalgia rheumatica) (: een akelige ontstekingsziekte van pezen en slijmbeurzen, die pijn en stijfheid veroorzaakt.
Een BSE-bloedtest toonde aan dat haar bezinking was gestegen van 34 naar 97 mm/uur. (BSE meet de bezinkingssnelheid van rode bloedcellen. De test wordt vaak gebruikt voor de diagnose van reumatische aandoeningen en andere ontstekingsziekten. Een normale BSE is 30 mm/uur.)

Ze kreeg hoge doseringen corticosteroïden voorgeschreven, maar daar ging ze zich vooral duf en moe van voelen. Ze kon niet meer paardrijden, alleen nog wat rondstrompelen.

Het basispakket
Toen ze op mijn spreekuur kwam, schreef ik haar mijn ‘basispakket’ voor: een combinatie van het stenentijdperkdieet (of paleodieet) en voedingssupplementen (multivitaminen en -mineralen plus extra vitamine D en C). Het dieet is gebaseerd op wat onze vroege voorouders aten: vlees, vis, groenten, noten en zaden, en vermijdt voedingsmiddelen als zuivel, granen en alles wat suikerrijk en bewerkt is.

Omdat Jo ook beginnende osteoporose had, adviseerde ik extra hoge doses vitamine D plus 250 mg strontium per dag. Van strontium is bewezen dat het helpt bij osteoporose. Maar de vorm die meestal door artsen wordt voorgeschreven, is strontiumranelaat, dat niet in de natuur voorkomt en bovendien aspartaam bevat. Ik gebruik liever natuurlijk strontiumchloride of -carbonaat.
Toen Jo het dieet gevolgd had en de supplementen had gebruikt, daalde haar BSE weer naar de normale 30 mm/uur. Maar haar spierpijn bleef.

Ongedierte
Ik vermoedde dat haar toestand een reactie was op verkeerde darmbacteriën en regelde een uitgebreide analyse van haar ontlasting. Daaruit bleek dat er in haar darmen grote aantallen van zes bacteriesoorten aanwezig waren die ik daar niet had verwacht.
 Mijn standaardbehandeling om bacteriën te verminderen en de darmfunctie te verbeteren is een dieet met weinig of geen koolhydraten. Bacteriën zijn dol op koolhydraten, daarom zette ik Jo op een zetmeelvrij, vetrijk dieet. Ik schreef ook verschillende supplementen voor, waaronder probiotica, betaïne, alvleesklierenzymen, galzouten en schimmelwerende kruiden zoals knoflook, oregano en goudzegel. Ik noem het gebruik van deze supplementen in combinatie met mijn koolhydraatarme dieet mijn ‘instrumenten voor een betere darmfunctie’.
Na drie weken koolhydraatarm dieet kreeg ik een e-mail van Jo waarin stond dat ‘het resultaat ronduit wonderbaarlijk was. De spierpijn is stukken minder.’ Maar drie maanden later kwamen haar pijn en stijfheid terug, en haar bezinking steeg opnieuw, naar 48 mm/uur.

Ik vroeg Jo naar haar dieet en ze bekende dat ze zich daar niet meer strikt aan hield. Ze at weer aardappels, wortels en bietjes. Ik moedigde haar aan haar streng koolhydraatarme dieet weer te gaan volgen. Toen verdween haar spierpijn.
Ik raadde haar ook mijn ‘oplossingen voor mechanische problemen’ aan, die ik meestal aanraad bij stijve spieren, gewichten en bindweefsel. Hier volgen een paar basistips:

• Houd uzelf warm en neem geregeld een warm bad of hete douche of ga naar de sauna;
• Ga zo veel mogelijk de zon in;
• Drink voldoende; wacht niet tot u dorst krijgt;
• Gebruik een elektrolytenoplossing: vooral nuttig voor sporters, mensen met koorts of buikgriep, of bij warm weer;
• Probeer mineraalzouten die u op de huid aanbrengt, zoals Epsomzout of magnesiumsulfaat;
• Neem een massage; elke medische aandoening die ik kan bedenken heeft baat heeft bij een dagelijkse massage, bij de ontstekingsremmende, pijnstillende en positieve effecten die een massage op uw hele systeem heeft;
• Ga zwemmen of probeer hydrotherapie (bewegen in warm water). Dat geeft uw gewrichten, bindweefsels en spieren de kans om te genezen en te herstellen zonder de belasting van de zwaartekracht. Dit heeft, gecombineerd met het masserende effect van het water, een geweldig helend vermogen.

Betere botten
Nadat Jo mijn programma had gevolgd kon ze al snel weer paardrijden.
Wat haar beginnende osteoporose betreft: de botdichtheidscan zag er veel beter uit. Artsen verwachten dat de botdichtheid vermindert naarmate iemand ouder wordt, maar de scans van Jo’s onderste wervels en dijbeenhals lieten het tegenovergestelde zien, en dat zonder medicinale behandeling.

Jo is zich nu aan het voorbereiden op een speciale wedstrijd in de crosscountry (terreinrijden), wat betekent dat ze minstens twee keer per week een lange dag in het zadel zit en een ruiter moet bijhouden die twee keer zo jong is als zij.