Genezing in je broekzak

Een draagbaar apparaatje, door de Russen ontwikkeld om hun kosmonauten in de ruimte te genezen, is bezig hier op aarde een revolutie te ontketenen.

Door: Kate Montana

Acht jaar geleden leed de Engelse John Hayward (61) aan pijn en krachtvermindering in zijn rechterarm en -schouder. De zenuwen in zijn rechterhand werkten niet goed, waardoor hij moeite had om zijn naam te schrijven en zijn vingers te strekken. Ook zijn werk als landschapsarchitect kon hij niet goed meer doen.
Vijf jaar later, na vele neurologische onderzoeken bij de Engelse gezondheidsdienst (NHS), talloze bezoeken aan een topziekenhuis in Londen en drie MRI-scans, kreeg hij uiteindelijk de diagnose: er was een zenuw bekneld geraakt door wervelgroei. Dat was het gevolg van een motorcrossongeluk toen hij jong was, waarbij hij zijn nek had gebroken.
De artsen stelden een operatie voor. Er zouden via de voorkant van zijn hals metalen plaatjes tussen de vierde, vijfde en zesde wervel worden geplaatst. De ingreep kon mogelijk zijn stembanden beschadigen.
Dat wilde hij niet. Daarom begon hij met SCENAR-behandelingen. Na drie sessies was zijn pijn minder, zodat hij doorging en na drie maanden in totaal tien behandelingen had ondergaan. Aan het eind was de pijn ‘zo goed als verdwenen’ en kon hij zijn vingers weer als vanouds bewegen.
‘Ik ben weer volledig aan het werk, waarbij ik soms bakken van minigravers moet optillen en dragen. Die bakken wegen zo’n 50 tot 60 kilo. Verder voetbal ik elke week tegen jongens die veertig jaar jonger zijn dan ik. En mijn handtekening ziet er weer normaal uit,’ aldus John.
SCENAR, dat staat voor Self-Controlled Energo-Neuro Adaptive Regulation, is een draagbaar apparaat ter grootte van een afstandsbediening. Het werd in de jaren zeventig van de vorige eeuw uitgevonden door Alexander Karasev, een arts die tegenwoordig hoofd is van een Russisch laboratorium voor medisch onderzoek. Zijn ideeën over een apparaat om het zelfgenezende vermogen van het lichaam krachtig te stimuleren, werden al snel overgenomen door het Russische ruimtevaartprogramma. Dit apparaat zou immers een oplossing bieden voor het probleem hoe kosmonauten die lange tijd in de ruimte verbleven, medisch behandeld konden worden.
Karasev maakte dus jarenlang deel uit van het medische team in het trainingscentrum voor kosmonauten bij Moskou, waar deze technologie werd ontwikkeld. Toen het octrooi werd aangevraagd, werd er nog een aantal andere wetenschappers bij gehaald. Een van hen was professor Alexander Revenko, een specialist in neurologie en psychotherapie. Na het instorten van de Sovjet-Unie in 1991 werd de techniek – meestal ‘energiegeneeskunde’ genoemd – al snel commercieel op de markt gebracht en geëxporteerd naar Europa en de rest van de wereld.
TENS-apparaten (Transcutane Elektrische NeuroStimulatie, het door de huid heen stimuleren van zenuwen met elektrische prikkels) werken door A- en B-zenuwen te stimuleren om amines te laten vrijkomen (chemische signaalstoffen in het zenuwstelsel), zoals acetylcholine en noradrenaline (norepinefrine), en aminozuren zoals alanine, cysteïne en glutaminezuur – die allemaal kortdurende fysiologische effecten hebben. Met SCENAR stimuleren de apparaten echter ook de vorming van neuropeptiden, waaronder enkefaline, neurotensine en bradykinine, en opioïde neuropeptiden – endorfinen, dopamine en serotonine: de natuurlijke antidepressiva in de hersenen – en andere middelen die de verstandelijke vermogens beïnvloeden.
Het lichaam vormt in totaal ongeveer 2000 neuropeptiden. Deze stoffen reguleren de zelfgenezende mechanismen van het lichaam.
Toen Paul Lowe, een fysiotherapeut uit het Engelse Brighton, met succes voor een vastzittende schouder werd behandeld, ging hij ook zelf SCENAR toepassen. Afgelopen oktober viel hij bij het enten van een boom van een ladder en belandde op zijn SI-gewricht (het gewricht tussen het heiligbeen en het darmbeen). ‘De meeste mensen gaan daarmee naar de afdeling Spoedeisende Hulp van een ziekenhuis. Maar mijn zoon weet hoe hij me kan behandelen. Met zijn hulp heb ik mezelf 24 uur lang om de twee uur behandeld met SCENAR en PEMF’s (Pulsed Electro Magnetic Field, korte prikkelingen met elektromagnetische velden). Binnen 48 uur kon ik weer een lange wandeling maken en wat in de tuin werken.’
Het verschil tussen SCENAR en andere PEMF-apparaten is dat SCENAR volgens de ontwikkelaars de eigen elektromagnetische signalen van het lichaam nabootst, afwijkende frequenties registreert en vervolgens automatisch zijn eigen uitvoer aanpast om die afwijkingen te corrigeren.
Met SCENAR is de pijnverlichting vaak even snel en goed als met TENS, maar de effecten houden langer aan. ‘Ik herinner me een jongen,’ vertelt Lowe, ‘met gebroken ribben; dat had zijn arts vastgesteld. Hij had veel pijn, vooral ’s nachts. Na slechts één behandeling met SCENAR was de meeste pijn verdwenen en kon hij weer normaal slapen. Volgens mij heb ik hem maar twee behandelingen gegeven, toen was hij klaar. Hij ging terug naar zijn arts en die geloofde zijn ogen niet. Dat gebeurde allemaal in een paar dagen tijd.’
Hoewel SCENAR in veel landen is toegelaten, ook in Nederland, geldt de toelating alleen voor de behandeling van acute pijn en algemene belemmeringen in functioneren, Maar SCENAR bewijst al tientallen jaren dat het ook heel effectief is voor de behandeling van aandoeningen die het hele lichaam treffen of chronisch zijn.
Zo is klinisch aangetoond dat SCENAR het aantal aanvallen van angina pectoris met bijna de helft (46 procent) vermindert, terwijl dit percentage voor mensen die nitroglycerine slikken 39 procent is.1 En bij patiënten die herstellen van een beroerte bleek de techniek significant effectiever dan ‘revalidatie met conventionele geneesmiddelen’.2
Toen kort na het jaar 2000 aan de ongeveer 3.000 SCENAR-therapeuten in Rusland werd gevraagd om een enquête in te vullen, lieten de verzamelde resultaten een verbetering met 79 procent zien voor alle aandoeningen van het bewegingsapparaat, waaronder spierletsel, reuma, ischias en botontkalking (osteoporose). Daarnaast slaagde 82 procent van de behandelingen van aandoeningen in de bloedsomloop, zoals hartfalen en beroerte, 84 procent van de behandelingen van luchtwegaandoeningen en 93 procent van de behandelingen van de ogen of het spijsverteringskanaal.
Uit een onderzoek uit 2006 naar de werkzaamheid van SCENAR-behandeling voor fibromyalgie, uitgevoerd aan de Pochon CHA Universiteit in Zuid-Korea, bleek dat patiënten een ‘significante verbetering’ ondervonden. Van de patiënten rapporteerde 87 procent een ‘effectieve pijnverlichting’ die minimaal een maand na de behandeling aanhield.3
Een ander onderzoek werd uitgevoerd aan de Medische Staatsuniversiteit in Rostov a/d Don in Rusland, naar de effectiviteit van SCENAR-behandeling voor spijsverteringsaandoeningen, zoals brandend maagzuur, maagzweren en inflammatoire darmziekten. Patiënten die met SCENAR werden behandeld voor maagzweren, merkten in 92 procent van de gevallen verbetering. En patiënten die werden behandeld met basistherapie plus SCENAR voor colitis ulcerosa (chronische ontsteking van de dikke darm) meldden in 82 procent van de gevallen positieve resultaten, vergeleken met 63 procent bij degenen die alleen basistherapie kregen.4
Hoe werkt het apparaat?
SCENAR-apparaten – er zijn tegenwoordig vele soorten op de markt – zenden elektrische stroomstootjes (impulsen) uit in milliampères (mA), de internationale standaardeenheid voor elektrische stroom. Deze impulsen komen via elektroden die op de huid zijn bevestigd het lichaam binnen. De maximale stroomsterkte varieert per apparaat, maar is meestal niet hoger dan 70 tot 85 mA. De elektrische impulsen duren maar heel kort, ongeveer vijf seconden, en hebben een frequentie die hoger is dan 15 Herz, zodat ze meestal te horen zijn.
De signalen die naar het lichaam worden gestuurd, lijken sterk op de natuurlijke signalen waarmee onze zenuwen worden geprikkeld, zodat ze gemakkelijk geaccepteerd worden door de hersenen en de rest van het lichaam.
Maar de spectaculaire vooruitgang die de SCENAR-techniek biedt, zou gelegen zijn in de biofeedbackfunctie. Apparaten als de professionele RITMSCENAR (een van de populairste modellen) zenden niet alleen elektrische signalen uit die door het zenuwstelsel geaccepteerd en door de hersenen geïnterpreteerd worden, maar ze kunnen ook elke seconde de reacties van het lichaam aflezen en het uitgezonden signaal aanpassen aan de behoeften van het lichaam.
Het is dus een interactief systeem, en daarom blijkt SCENAR effectief voor zowel chronische aandoeningen als acute pijn.
Het lichaam is erop ingesteld om te overleven, en is er dus op gebouwd om op elke behoefte en elke crisis te reageren. Bij nieuw letsel, gifstoffen of stress stuurt het lichaam een signaal naar de hersenen. De hersenen instrueren vervolgens alle aanpassingssystemen van het lichaam – de hormonen, zenuwen, huid, alle onderdelen van het genezingsproces – om in actie te komen. En alle delen van het systeem sturen informatie terug, zodat een informatiecyclus ontstaat.
Maar de genezing is vaak niet volledig. Het lichaam wordt onderbroken en moet op een andere crisis reageren, en dan een volgende, en daarna nog een. In dat proces worden de oudere letsels en aandoeningen met chronische pijn ‘vergeten’.
Het lichaam raakt gewend aan de eerdere signalen van ongemak – chronische lage rugpijn is een perfect voorbeeld – en negeert deze signalen, waardoor de deur naar verdere genezing in dat specifieke gebied dichtgaat.
‘Als dat gebeurt, kan de ziekte zich ontwikkelen en de energie vast gaan zitten,’ zegt Rob Esser, een acupuncturist en SCENAR-therapeut, dietegenwoordig in het Gooi woont. ‘In de Russische geneeskunde wordt dit een ‘energiecyste’ genoemd. Wanneer dat gebeurt, kan worden ingegrepen met het SCENAR-apparaat, dat tijdelijk een onderdeel wordt van het functionele systeem en het lichaam er in feite aan herinnert dat er iets mis is. Het lichaam moet reageren op de boodschap van het SCENAR-apparaat en begint weer aandacht te besteden aan de verwaarloosde zaken.’
Anders dan bij TENS is het SCENAR-signaal zo variabel dat de hersenen en het hele lichaam er niet aan gewend raken, waardoor ze het zouden negeren. TENS en andere systemen, zoals LED-therapie (met LED-licht) en LLLT-therapie (met laagvermogen-laserlicht) werken met zichtbaar, ‘nabij-infrarood’ licht dat genezend werkt, maar SCENAR-signalen werken met nog meer informatie.
Net als de Britse fysiotherapeut Paul Lowe en veel andere SCENAR-therapeuten heeft Toni Bark, oprichter en medisch directeur van het Centrum voor preventie en genezing van ziekten in Chicago, haar homeopathische praktijk naar aanleiding van een persoonlijke ervaring uitgebreid met deze apparaten. ‘Ik had eerst helemaal geen interesse in SCENAR,’ vertelt ze. ‘Maar op een dag had ik even tijd tussen mijn afspraken met klanten door, en ontmoette ik de vertegenwoordigster van het bedrijf dat de apparaten in Amerika op de markt bracht.’
De vertegenwoordigster behandelde Bark, die een chronische peesontsteking in beide knieën en lage rugpijn had. De behandeling duurde een kwartier en ze behandelde slechts één knie. ‘De volgende dag was mijn peesontsteking uit beide knieën verdwenen, en ik dacht: Wow, dit is bijzonder. Daarna heb ik de training gevolgd en een apparaat aangeschaft.’
Wat doet het apparaat?
Eigenlijk kun je beter vragen wat SCENAR níet doet. Overal prijzen therapeuten de techniek voor pijnbestrijding en versnelde genezing aan, met woorden als ‘sensationeel’ en ‘verbazingwekkend’. Het wordt wel stiller als het gaat over chronische en systemische aandoeningen; volgens de Russische enquête worden bij huidaandoeningen en kanker minder successen met het apparaat geboekt.
Maar hoewel de apparaten niet wettelijk zijn goedgekeurd voor aandoeningen als ADHD, posttraumatische stressstoornis, depressie, slapeloosheid en artrose, hebben de meeste therapeuten wel patiënten met SCENAR behandeld voor chronische pijn, waarna plotseling ook andere symptomen verdwenen bleken.
Dat kan te maken hebben met het feit dat SCENAR effect heeft op de neuropeptiden, die op hun beurt bijna overal invloed op hebben – van de celademhaling tot DNA-activiteit, door het in- en uitschakelen van genen. Neuropeptiden zijn ook betrokken bij het reguleren van het geheugen en SCENAR-signalen hebben een nauwe wisselwerking met de hypothalamus, die stofwisselingsprocessen reguleert die betrokken zijn bij zeer uiteenlopende zaken, waaronder de omgang met anderen en het slaapritme.
Toni Bark gebruikt SCENAR in combinatie met homeopathie en aanpassingen in de voeding voor heel veel aandoeningen, van een bepaalde erectiestoornis (de ziekte van Peyronie) en chronische vermoeidheid tot fibromyalgie, trigeminusneuralgie, behandelbare migraine en zelfs kanker.
‘Bij mensen die niet dagelijks gifstoffen binnenkrijgen, redelijk goed eten en een behoorlijke levensstijl hebben, heb ik letterlijk totale genezing van veel aandoeningen gezien na slechts één behandeling,’ aldus Bark.
In het Garmonia-centrum in Kiev (Oekraïne) is de SCENAR-therapie klinisch getest bij 27 vrouwen met premenstrueel syndroom (PMS). De vrouwen werden in twee groepen verdeeld: een groep werd gedurende drie menstruatiecycli alleen met SCENAR behandeld, vanaf zeven dagen vóór de menstruatie, de andere groep kreeg dezelfde SCENAR-behandeling en daarnaast in de tweede helft van hun cyclus een homeopathiebehandeling.
In de eerste groep waren de PMS-symptomen bij 79 procent van de vrouwen ofwel volledig verdwenen, of aanzienlijk verminderd, terwijl dit percentage in de tweede groep 92 procent was.5
De toekomst is al begonnen
Hoewel de roddelpers de apparaten soms Star Trek-apparaten noemt, zijn er in de afgelopen dertig jaar in Rusland honderden klinische tests uitgevoerd met de SCENAR-techniek – steeds met positieve uitkomsten.
De Internationale Academie voor SCENAR-therapie in Moskou heeft een samenvatting van gepubliceerde artikelen. Daarin staat dat van de ruim 18.000 gevallen met tientallen verschillende aandoeningen – van acuut hartfalen, endometriose en maagontsteking tot ontstekingen van de lever en alvleesklier – 89 procent genas en 96 procent aanzienlijk verbeterde.6 De analyse is echter nooit voltooid omdat de onderzoeker, Yuri Gorfinkel, in 1998 overleed.
Maar dat is niet alles. Volgens de Nederlandse acupuncturist Rob Esser, die Alexander Karasev in 2010 op een congres in Rusland heeft ontmoet, voorziet Karasev drie stadia van ontwikkeling: SCENAR; Cosmodic (de tweede generatie SCENAR-apparaten); en een evolutie van de techniek die momenteel in ontwikkeling is.
Volgens de website van Karasev is SCENAR de techniek voor behandeling en Cosmodic de techniek voor herstel. De laatste apparaten richten zich ook op het stimuleren en verhogen van het herstellend vermogen van het lichaam op celniveau, maar zonder daarbij ziektesignalen te versterken (dat is hoe SCENAR het lichaam vertelt dat er iets genezen moet worden).
We kunnen ons alleen maar voorstellen waar de techniek van het derde stadium ons in de komende tien jaar zal brengen. Wat we nu nodig hebben, is meer westers onderzoek om te bevestigen dat veel ziektes op planeet aarde behandeld kunnen worden met deze techniek, die in vele opzichten een van de beste dingen is die uit de ruimtewedloop zijn voortgekomen.
Literatuur:
1. Reflexotherapy, 2003; 4: 41-5
2. www.scenartherapist.co.uk/CLINICAL-STUDIES/Stroke-Rehabilitation-Study.html
3. www.scenar.com.au/docsys/download.php?&docid=79
4. www.scenar.com.au/docsys/download.php?&docid=91
5. http://scenartherapist.co.uk/CONDITIONS-+-CASES/CLINICAL-STUDIES/PMS-Scenar-for-Premenstrual-Syndrome,-PMT.html
6. http://scenar.biz/scenar-resources/scenar-articles/scenar-articles-scenar-therapy/individual-results.html

Online bronnen:
Alexander Karasev: www.scenar.ru
Alexander Ravenko: www.scenar-revenko.ru/en/
Toni Bark: www.disease-reversal.com
Paul Lowe: www.scenartherapist.co.uk
Rob Esser: www.eenvoudiggezond.nl

[kader:] Ontworpen voor de elektrische signalen in het lichaam
Het menselijk lichaam is in vele opzichten een elektrische biomachine. Chemische elementen in het lichaam zijn elektrisch geladen, zoals de cellen in de sinusknoop van het hart, waar de elektrolyten calcium, magnesium en natrium in zitten. Wanneer deze elektrolyten een celmembraan passeren, worden ze ontladen.1
De hersenen en het zenuwstelsel communiceren via elektrische signalen tijdens hun voortdurende inspanningen om een inwendig evenwicht te handhaven – een gezonde balans (binnen normale waarden) van allerlei waarden, zoals de zuurgraad, bloeddruk, temperatuur en glucosespiegels in het lichaam. Een hartfilmpje (ecg) meet de elektrische activiteit in de hartspier, een hersenfilmpje (eeg) meet de elektrische activiteit in de hersenen.
In de afgelopen eeuw is er grote wetenschappelijke belangstelling geweest voor de ontwikkeling van apparaten die elektrische signalen afgeven voor gezondheid en genezing op basis van PEMF (zie blz…).
TENS-apparaten die de grootste zenuwen in het lichaam stimuleren (de A- en B-zenuwen), kwamen tegen het einde van de jaren ’70 van de vorige eeuw op de markt. Sinds die tijd is in vele klinische onderzoeken aangetoond dat TENS-therapie effectief is bij het verlichten van acute pijn.2
Maar pas sinds de ontwikkeling van SCENAR kunnen we via elektrische signalen communiceren met het ultrafijne netwerk in het zenuwstelsel dat pijn verlicht en geneest. Dit netwerk bestaat uit zwak geleidende C-vezels zonder myeline, en vertegenwoordigt ongeveer 85 procent van alle zenuwen in het lichaam.
‘Een uniek aspect van SCENAR is dat het gemakkelijk contact maakt met de C-vezels in het centrale zenuwstelsel,’ zegt fysiotherapeut Paul Lowe uit Brighton. Hij is een van de duizend SCENAR-therapeuten in het Verenigd Koninkrijk. ‘En het voordeel van echt contact kunnen maken met de C-vezels is dat deze vezels 1) overal aanwezig zijn, en 2) een veel groter vermogen hebben dan A- en B-vezels om neuropeptiden af te geven, en dat zijn onze belangrijkste genezende stoffen.’

Literatuur:
1 http://themedicinejournal.com/articles/how-human-bodies-create-electricity/
2 CurrRheumatol Rep, 2008; 10: 492-9

[Kader:] SCENAR en depressie
Hoewel Rob Esser tegenwoordig acupuncturist is, was zijn eerste liefde de klinische psychologie. Op dat terrein promoveerde hij aan de Universiteit van Amsterdam. Toen hij in zijn praktijk in Engeland SCENAR ging gebruiken, was hij opgetogen toen hij ontdekte dat de techniek – en met name die van het geavanceerdere COSMODIC-apparaat van Karasev – uitstekend werkt bij depressie en andere psychische stoornissen.
Zijn eerste depressieve patiënt was een man van middelbare leeftijd die na zijn scheiding antidepressiva kreeg voorgeschreven (SSRI’s: serotonineheropnameremmers). ‘Hij had zijn vrouw met iemand anders aangetroffen. Nadat hij twaalf jaar de medicijnen had geslikt, had hij het gevoel dat hij in een gevangenis zat opgesloten. In redelijk constante omstandigheden was hij emotioneel stabiel. Maar zodra er iets gebeurde dat hem van zijn stuk bracht – en daar was niet veel voor nodig – wist hij niet meer wat hij moest doen. Hij zou zo iemand hebben kunnen vermoorden. Of hij had van vier hoog uit een raam kunnen springen. Hij was er slecht aan toe en begon te drinken.’
Esser, die momenteel zijn praktijk in Nederland weer opbouwt, vertelt dat de behandeling van deze patiënt een opmerkelijk experiment was, aangezien hij hem na elke sessie buiten zag stilstaan terwijl hij de wereld met verbazing bekeek: hoe de mensen zich langs hem heen haastten, allemaal zo druk met schijnbaar onbelangrijke zaken dat zij niet merkten hoe het leven rondom hen verderging.
‘Hij had plotseling – hoe zal ik het zeggen – halfverlichte momenten.’
Na een paar behandelingen kon de patiënt de SSRI’s langzaam afbouwen – aanvankelijk door een dag per week over te slaan en daarna door de tijd zonder medicatie geleidelijk te verlengen. ‘Uiteindelijk had hij helemaal geen medicijn meer nodig en sindsdien heeft hij zijn leven weer op de rails. Hij is inmiddels weer getrouwd en heeft een kind. Hij is een totaal ander persoon geworden.’
Een andere patiënt raakte na de bevalling in een depressie en kreeg zelfmoordneigingen. Haar arts wilde haar antidepressiva voorschrijven, maar ze was er niet van overtuigd dat dat een goede keuze was. ‘Al na één sessie was ze compleet veranderd,’ vertelt Esser. ‘Ik heb haar nog twee of drie behandelingen gegeven, maar eigenlijk was ze er na die eerste sessie al bovenop.’
[Kader:] Wat is wat in de energiegeneeskunde
De pakkende term ‘energiegeneeskunde’ omvat naast SCENAR ook andere apparaten, zoals PEMF, LLLT en LED.
PEMF-apparaten (Pulsed ElectroMagnetic Frequency) geven met korte energiestootjes een breed spectrum van elektromagnetische energie af aan cellen. Daarmee worden de energie, elektrische activiteit en chemische processen van de cellen in de lichaamsweefsels gestimuleerd.
Bioresonantie-apparaten analyseren afwijkende golfpatronen van het lichaam, en vormen vervolgens gelijkwaardige maar tegengestelde golven. Het doel is om een interferentiepatroon te laten ontstaan dat de afwijkende patronen neutraliseert, waardoor het probleem geneest.
LLLT (Low-Level Laser Therapy) gebruikt laserlicht met een uitgangsvermogen van 1-1000-milliwatt. Met dit licht wordt een genezende reactie in de cellen van het lichaam opgewekt.
LED-licht (Light-Emitting Diode) kan minder goed op een bepaalde plaats geconcentreerd worden toegepast dan laserlicht, maar de golflengtes van deze twee typen licht zijn ongeveer gelijk (rond de 632-1064 nanometer). LED-licht heeft hetzelfde doel als LLLT: het stimuleren van een genezingsreactie.
SCENAR geeft niet veel energie af aan het lichaam. Het gebruikt een heel zwakke elektrische stroom. In plaats daarvan maakt het apparaat gebruik van de feedback die het via de huid van de patiënt krijgt. Op basis van die informatie wordt de afgifte van elektrische stroom telkens aangepast. Door deze wisselwerking met het lichaam leidt SCENAR het lichaam intensief en heel gericht naar een optimale vorming van neuropeptiden en gebruik van het eigen genezend vermogen.