In Engeland wordt de kruidengeneeskunde, ofwel fytotherapie, net als in Nederland al eeuwen toegepast. In Engeland staat deze vorm van therapie nu nog meer onder druk dan in de rest van Europa. Vanwege de nieuwe regelgeving van de EU in combinatie met de recalcitrantie van de Engelse regering is het voor kruidengeneeskundigen wellicht vanaf 1 april 2011 al niet meer mogelijk om hun praktijk voort te zetten. Als dat gebeurt zal de fytotherapie dus niet meer als reële alternatieve optie naast de conventionele geneeskunde beschikbaar zijn, maar gereduceerd zijn tot wat eenvoudige vrij verkrijgbare middeltjes voor kleine kwalen.

Op basis van de Richtlijn traditionele kruidengeneesmiddelen zullen de meer complexe kruidenmiddelen die fytotherapeuten hun clienten aanraden, voor de leek alleen nog toegankelijk zijn via ‘bevoegde hulpverleners in de gezondheidszorg’.

Maar omdat er in Engeland geen wetgeving over fytotherapeuten is of registratie daarvan, wordt ervan uitgegaan dat deze beroepsgroep niet professioneel is, ondanks de grote inspanning daarvoor. De afgelopen tien jaar heeft de European Herbal & Traditional Medicine Practitioners Association (EHTPA) gelobbyd om deze beroepsgroep onder een goede regelgeving te doen vallen; sindsdien hebben drie werkgroepen in het Engelse parlement bevestigd dat volledige regulering de beste weg zou zijn voor de toekomst.

Maar één van de laatste daden van de scheidende Britse minister van volksgezondheid Andy Burnham was juist dat hij koos voor een zogeheten ‘light touch’ regulering, waarschijnlijk om kosten te besparen. Dat betekent echter dat fytotherapeuten, evenals acupuncturisten trouwens, naar de maatstaven van de EU-regelgeving niet voldoende gereguleerd zijn. In Nederland zetten de hogescholen voor natuurgeneeskunde zich momenteel heel actief in voor accreditatie.

Michael McIntyre is fellow van de EHTPA. Hij zegt: ‘We hebben nog tot april aanstaande om volledig gereguleerd te worden in de Britse wetgeving, want dan wordt de richtlijn over kruidenmiddelen van kracht. Als we dan nog niet gereguleerd zijn, kost dat denk ik zo’n 80 procent van de Chinese en Westerse fytotherapeuten hun praktijk omdat de kruiden die ze nodig hebben dan niet meer vrij verkrijgbaar zijn.’

Ten tijde van dit schrijven had meneer McIntyre nog niets van de nieuwe regeringscoalitie gehoord, en ook geen bericht gekregen over hun standpunt aangaande de regulering van kruidengeneeskunde, ook al waren beide regeringspartijen tegen het light-touch beleid toen ze nog in de oppositie zaten.