[Dossier: Chronisch Vermoeidheidssyndroom]

Energiemedicijnen

‘Hoe ik chronische vermoeidheid overwon’

Het Chronisch Vermoeidheidssyndroom maakte Rebecca Cotterall het leven zuur. Gezonde voeding en kruidenbehandelingen hielpen haar echter het tij te keren.

Door: Joanna Evans

De 25-jarige Rebecca Cotterall heeft een druk leven. Naast het runnen van een succesvolle praktijk voor voedingstherapie vanuit haar woning in het Engelse plaatsje Chorley, schrijft ze een maandelijkse column over gezonde voeding voor een plaatselijk tijdschrift en geeft ze regelmatig lezingen voor studenten en collega’s. Ze weet zelfs tijd vrij te maken voor vrijwilligerswerk in de kerk en laat, tussen de consulten door, haar hond Fudge uit in het park.
Je zou niet zeggen dat ze het Chronisch Vermoeidheidssyndroom (CVS) heeft, een aandoening waardoor ze vroeger aan bed gekluisterd was en niet in staat was zichzelf aan te kleden en voor haar eigen eten te zorgen. ‘Het is ongelofelijk hoe ver ik gekomen ben’, zegt Rebecca. ‘Ik ben gezond en leid een behoorlijk normaal leven.’ Maar de reis was lang en zwaar.
Rebecca kreeg op haar dertiende voor het eerst te maken met de symptomen van CVS. ‘Het kwam uit het niets’, herinnert ze zich. ‘Ik was uitgeput. Ik kon mijn bed niet uit komen en mijn moeder moest alles voor me doen. Ik had zelfs moeite mijn eten te kauwen.’
Daarvoor was Rebecca een getalenteerde leerling en enthousiast zwemmer, die moeiteloos een paar keer per week honderd baantjes trok. Toen haar energieniveau plotseling kelderde, sloegen de artsen dus alarm.
Na drie weken ziekenhuis ter observatie werd bij Rebecca CVS geconstateerd en ze kreeg een rolstoel mee naar huis om zich voort te bewegen. ‘Eigenlijk konden ze niet veel voor me doen’, zegt Rebecca. ‘Ik moest er maar mee leren leven.’
Voor Rebecca, op haar leeftijd, hield dit in dat ze driemaal per week een uur naar een speciale school moest, als ze zich goed genoeg voelde. Haar vriendinnen zochten haar thuis op, maar niet langer dan twintig minuten per keer. ‘Gelukkig werkte mijn moeder niet’, merkt Rebecca op. ‘De zorg voor mij was een fulltime baan.’
Opmerkelijk genoeg wist Rebecca haar middelbare school af te maken en begon toen aan een beroepsopleiding; ze voelde zich in die tijd ‘enigszins beter’. Op haar achttiende was ze vastberaden dezelfde ervaringen op te doen als haar vriendinnen. Ze ging marketing studeren aan de Universiteit van Leeds en ging op kamers wonen. Ze hoopte op een carri?®re in de mode-industrie.
Ze was nog maar drie weken bezig met haar studie toen ze een terugval kreeg, waardoor ze uiteindelijk moest stoppen en weer bij haar ouders introk.
‘Ik was er slechter aan toen dan helemaal in het begin’, zegt Rebecca. ‘Ik raakte zwaar depressief. Ik dacht: zal ik ooit weer beter worden? Zal ik ooit in staat zijn om iets met mijn leven te doen? Ik was suïcidaal.’

De oorzaak van het probleem
Rebecca kreeg antidepressiva en begon met cognitieve gedragstherapie (CGT), een vorm van psychotherapie, om haar depressie te behandelen. Maar eigenlijk had ze meer behoefte aan een manier om haar chronische vermoeidheid te lijf te gaan. Dat was tenslotte de oorzaak van haar depressie.
Gelukkig verwees een van Rebecca’s artsen haar door naar dokter Sarah Myhill, een specialist op het gebied van CVS. Myhill heeft, sinds ze in 1981 afstudeerde aan het Middlesex Ziekenhuis al duizenden patiënten met deze aandoening behandeld.
Rebecca kwam erachter dat Myhill CVS op een heel andere manier benaderde dan in de reguliere geneeskunde gebruikelijk was. Ze richtte zich vooral op het opsporen en behandelen van de achterliggende oorzaken van het syndroom. ‘Ik zocht haar op in Wales en we hadden een gesprek van mens tot mens. Ze had een heldere strategie om mijn CVS aan te pakken.’
Een onderdeel van die strategie was het paleodieet, dat in schril contrast stond tot Rebecca’s stereotype tienerdieet met veel koolhydraten, bewerkte voedingsmiddelen en frisdranken. Myhill is van mening dat het westerse standaarddieet verantwoordelijk is voor een hele reeks gezondheidsproblemen, waaronder vermoeidheid. Daarom schrijft ze het paleodieet – ook bekend als het ‘jager-verzamelaarsdieet’ of het ‘holbewonersdieet’ – aan al haar patiënten voor.
‘Ik stopte met het eten van gluten, geraffineerde suikers, zuivel en bewerkte voedingsmiddelen.’ aldus Rebecca. ‘Ik concentreerde me op het eten van onbewerkte voeding, zoals verse groenten, noten, zaden, eieren, vis en kwaliteitsvlees en het drinken van veel gefilterd water.’
Daarnaast onderwierp Myhill Rebecca aan verschillende tests om vast te stellen of haar mitochondriën (de energiecentrales van de cellen) en bijnieren goed functioneerden. En ze keek of Rebecca hoge concentraties giftige zware metalen in haar lichaam had. ‘Mijn mitochondriën bleken amper te functioneren. En ze vonden hoge concentraties nikkel.’
Op basis van de resultaten adviseerde Myhill Rebecca een ontgiftingskuur te volgen. Die bestond onder andere uit infraroodsaunabehandelingen en het vermijden van toxische stoffen. Ze gaf haar ook een lijst met voedingssupplementen, waaronder co-enzym Q10, magnesium en vitamine C en B12.
Rebecca en haar ouders deden zelf ook nog wat speurwerk. Omdat Rebecca op achtjarige leeftijd een tekenbeet had gehad, vermoedden ze al enige tijd dat ze misschien leed aan de ziekte van Lyme: een door de Borrelia burgdorferi-bacterie veroorzaakte infectieziekte die verspreid wordt via tekenbeten. Destijds hadden ze er weinig aandacht aan besteed en waren niet naar de dokter gegaan. Later gingen ze zich echter afvragen of er misschien een verband was tussen CVS en de tekenbeet.
De symptomen van de ziekte van Lyme kunnen lijken op CVS,1 en volgens de Engelse nationale gezondheidsdienst kan CVS het gevolg zijn van een ‘virale of bacteriële infectie’.2
Hoewel de uitslagen van de eerste twee tests voor Lyme negatief waren, raadde Myhill Rebecca en haar ouders aan contact op te nemen met ArminLabs, een Duits laboratorium gespecialiseerd in tests op het gebied van chronische, tekengerelateerde infecties. Er werd een bloedmonster voor de zeer gevoelige Elispot-test opgestuurd. ‘Het testresultaat bleek positief voor de ziekte van Lyme’, aldus Rebecca.
Vanwege deze nieuwe diagnose voegde ze nog een strategie toe aan haar anti-vermoeidheidsprogramma: het Cowden Protocol. Dat is een kruidenbehandeling ontwikkeld door de Amerikaanse arts Lee Cowden voor de behandeling van vergevorderde Lyme en daaraan gerelateerde infecties. ‘Het is een kuur die bestaat uit het gebruik van verschillende kruiden met als doel het doden van de Lymebacterie in het bloed’, legt Rebecca uit. Ze volgt het protocol tot op de dag van vandaag.

Geen snelle oplossing
Het kostte veel tijd en toewijding, maar geleidelijk aan begon de gezondheid van Rebecca te verbeteren.
‘Pas na ruim een jaar merkte ik echt verschil’, zegt Rebecca. ‘Maar ik hield vol. Ik ben een doorzetter.’ Rebecca maakte zoveel vorderingen dat ze weer wilde gaan studeren. Ze ging niet terug naar de universiteit, maar schreef zich, met een nieuwe droom om voedingstherapeute te worden, in bij het College voor Natuurgeneeskunde. ‘Nadat ik zelf de effecten van een beter dieet en gezondere leefstijl had ervaren, wist ik dat ik met deze nieuwe kennis ook anderen wilde helpen.’
Omdat Rebecca nog steeds aan het herstellen was en dus haar werktempo moest aanpassen, deed ze niet drie, maar vijf jaar over de opleiding. In juni 2015 haalde ze haar diploma Naturopathische Voedingsleer.
‘Het was geweldig, omdat ik met wat ik daar leerde ook mezelf kon helpen.’
Een paar maanden later startte Rebecca al met haar eigen bedrijf, Hello Healing, en ontving ze haar cliënten: vaak ook mensen die met CVS kampten. ‘Ik heb het gevoel dat ik mijn cliënten hoop geef omdat zij zien hoeveel ik zelf vooruit ben gegaan.’
Vandaag de dag voelt Rebecca zich enorm veel beter en ze kan de dramatische verbetering van haar gezondheid bijna niet bevatten. ‘Ik kan nu een normaal leven leiden, met veel sociale contacten en zonder vermoeidheid en pijn. En die rolstoel heb ik allang niet meer.’
Rebecca hoopt dat haar gezondheid nog meer vooruit zal gaan als ze doorgaat met het dieet, de veranderingen in haar leefstijl en de kruidenremedies.
‘Het is veel moeilijker dan gewoon een pilletje slikken; het kost een hoop tijd en moeite,’ zegt ze, ‘maar het resultaat is z?? ontzettend goed.’

Symptomen van CVS
Zeer slecht uithoudingsvermogen (je kunt wel dingen doen, maar raakt snel vermoeid)
– Uitgestelde vermoeidheid (tot 24 uur na overactiviteit)
– Slecht kortetermijngeheugen
– ‘Brainfog’ (hersenmist)
– Algehele malaise
– Spierpijn of -zwakte
– Pijnlijke gewrichten
– Overgevoeligheid voor geluid, licht en/of geuren
– Slechte controle over lichaamstemperatuur
– Terugkerende infecties
– Hoofdpijn
– Stemmingswisselingen

De leefregels van Myhill
Sarah Myhill bestudeert en behandelt al meer dan dertig jaar het Chronisch Vermoeidheidssyndroom (CVS). In haar boek Diagnosis and treatment of Chronic Fatigue Syndrome beschrijft ze de aandoening als een klinische verzameling symptomen die meerdere oorzaken kunnen hebben.
Een van die oorzaken is volgens Myhill ons dieet, in het bijzonder een dieet met veel allergenen, kunstmatige toevoegingen en voedingsmiddelen met een hoge glykemische index (zie pag. 19). Daarom is zij voorstander van het paleodieet, dat een lage GI heeft, bekende allergenen als granen en zuivel vermijdt en zo natuurlijk mogelijk is. Voedingsmiddelen die in dit dieet zijn toegestaan, zijn onder andere vlees, vis, eieren, groente, koolhydraatarme fruitsoorten, noten, zaden en kokos- en olijfolie.
Naast deze verandering in uw dieet heeft Myhill ook een aantal leefregels voor de behandeling van CVS opgesteld. Die zijn vooral gericht op het stimuleren van de werking van de mitochondriën, de energiecentrales van de cellen:

Herstel de mitochondriale functie door middel van d-ribose, magnesiuminjecties, NAD (nicotinamideadeninedinucleotide), acetyl-L-carnitine en co-enzym Q10
Behandel het lage gehalte aan antioxidanten met B12, co-enzym Q10, SOD (superoxidedismutase) en glutathioneperoxidase
Neem voldoende nachtrust voor het herstel van de mitochondriën. Streef hierbij naar negen uur slaap tussen 20.30 en 6.30 uur.
Volg indien nodig ontgiftingskuren als infraroodsaunabehandelingen en chelatietherapie om zware metalen, pesticiden, giffen uit uw sociale omgeving (alcohol, tabak, recreatieve drugs), vluchtige organische stoffen en medicijnen af te voeren
Optimaliseer de functie van het maagdarmkanaal door te zorgen voor voldoende maagzuur, een goed functionerende alvleesklier en gisting in de dikke darm
Doe rustig aan om overmatige mitochondriale stress te vermijden
Behandel secundaire schade, zoals verstoringen in het immuunsysteem, falen van hormoonklieren (bijvoorbeeld de schildklier) en een te langzame ontgifting van de lever
Corrigeer onderliggende problemen, zoals een traag werkende schildklier, traag werkende bijnieren en een laag melatoninegehalte
Zoek uit of u chronische allergieën of infecties hebt die kunnen ontstaan door gistingsprocessen in het maagdarmkanaal als gevolg van microben waarop het immuunsysteem niet adequaat reageert.
Meer informatie over Myhills aanpak van CVS vindt u in haar boek Diagnosis and treatment of Chronic Fatigue Syndrome

Nuttige boeken en links
Myhill S. Diagnosis and treatment of Chronic Fatigue Syndrome: it’s mitochondria, not hypochondria (Hammersmith Health Books, 2014)
Hello Healing:
www.hellohealing.co.uk
Natuurgeneeskunde:
Artsenvereniging voor integrale geneeskunde AVIG:
www.avig.nl
Armin Labs:
www.arminlabs.com
Het Cowden Protocol:
www.nutramedix.ec
www.lymebehandeling.nl

[Literatuur]
1 www.cdc.gov/cfs/diagnosis/index.html
2 www.nhs.uk/conditions/Chronic-fatigue-syndrome/Pages/Introduction.aspx