Door Myrte van Zutphen

Vanaf het prille begin van de coronacrisis spelen er grofweg twee verhaallijnen: het door velen klakkeloos gevolgde narratief van het NOS-journaal en grote kranten én het tegengeluid van niet-gesubsidieerde platforms, zoals De Kleine Activist, Blckbx tv, Café Weltschmerz, Artsen Covid Collectief en Vrouwen voor Vrijheid. Mijn onderbuikgevoel (‘hier klopt iets niet’) vond al snel bevestiging in het tegengeluid.

Ondanks die bevestiging vind ik het belangrijk genuanceerd te blijven en vooral te zien en horen wat andere mensen beweegt. Zelf vaar ik op mijn intuïtie en gezond verstand. Ik informeer mijzelf en ga graag met mensen in gesprek die bereid zijn om te luisteren. Ik wil je daarom vragen dit te lezen zonder oordeel en met een open hart.

Ik geloof in de kracht van ons immuunsysteem en het natuurlijk herstellend vermogen van het menselijk lichaam. Dat is mij met de paplepel ingegoten en wordt mij keer op keer bevestigd door wat ik lees, hoor en zelf ervaar. Ik mag, evenals mijn partner en drie kinderen, ziek zijn. Het hoort bij het leven en zorgt ervoor dat je leert luisteren naar je lichaam.

Om gezond te blijven, bewegen we veel, eten we eerlijk, gebruiken we voedingssupplementen en ondersteunen ons lichaam (en geest), indien nodig, met homeopathie of andere natuurlijke geneesmiddelen. Bovendien horen voor mij ziek zijn, en zelfs sterven, bij het leven. Vanuit deze context maak ik weloverwogen keuzes en ik heb dit ook steeds gedaan in tijden van ziekte en vooral angst. Wat mij betreft een ziekmakende angst die ik zoveel mogelijk buiten de deur heb gehouden. Het zal je waarschijnlijk niet verbazen dat ik bewust ervoor heb gekozen mij niet te laten vaccineren.

Onze meivakantie dit jaar begon met twee kwakkelende kinderen en daarna waren mijn partner en ik aan de beurt. Wij hadden ons tot dan toe nog nooit laten testen en vonden dat nu ook niet nodig, aangezien door de typische klachten heel snel duidelijk was dat het om corona ging. Naast andere bezwaren tegen de PCR-test voelden we ons bovendien beroerd genoeg om niet de deur uit te willen. Dus, we bleven allemaal thuis, bestelden boodschappen, zorgden zo goed en kwaad als het ging voor de kinderen en brachten de mensen waarmee we in contact waren geweest op de hoogte.

Na een aantal weken hebben we een serologische test gedaan bij de huisarts waaruit bleek dat wij beiden antistoffen hadden. Hoera! Voor het geval het verder doorvoeren van de corona-app geen complottheorie zou blijken, vroeg ik de assistente hoe ik nou met het bewijs van antistoffen eventueel de QR-code kon aanvragen. Het antwoord was dat dit alleen mogelijk zou zijn met een positieve PCR-test van het moment dat ik ziek was geweest. Mijn broek zakte af! Langzaam liet ik het absurde feit tot mij doordringen dat natuurlijk gewonnen immuniteit niet meetelt in het coronabeleid.

Drie maanden later, eind augustus, werd mijn oudste dochter positief getest. Zij heeft zich ongeveer een week niet lekker gevoeld. Ondanks mijn groeiende bezwaren tegen het coronabewijs informeerde ik haar toch maar over de mogelijkheid een QR-code aan te vragen op basis van haar PCR-test en een (nog te ondergane) serologische test. Twee weken later liet ze me trots haar QR-code zien, die ze had gekregen ‘op basis van herstel’ en enkel naar aanleiding van die ene PCR-test. Ik was met stomheid geslagen …

De Rijksoverheid legt uit dat het te maken heeft met de 180 dagen geldigheid van het herstelbewijs vanaf de datum van de positieve test en een serologische test bewijst niet wanneer je ziek bent geweest.

Ik vertel dit verhaal, omdat ik mensen wil laten inzien hoe een controlesysteem wordt gebouwd op basis van een wankele PCR-test en een experimenteel ‘vaccin’, dat zoals bekend geen volledige bescherming geeft. Voor het gemak schuiven we de serologische test opzij en negeren we mensen die via het doormaken van de ziekte natuurlijke immuniteit hebben opgebouwd.

Bij deze een oproep aan jou, om jezelf de ethische vraag te stellen of je werkelijk mee wilt gaan in een systeem dat medische uitsluiting creëert op ongegronde voorwaarden en dat ons vraagt om, bij restaurant, bioscoop, theater en festival, via een QR-code onze ‘gezondheid’ aan te tonen. Want wat betekent het begrip ‘volksgezondheid’ eigenlijk wanneer niet geïnvesteerd wordt in extra IC-bedden en zorgpersoneel, maar de staatskas wél omgekeerd wordt voor een grootschalig opgezette testmaatschappij en een doorlopend gepromoot vaccinatieprogramma? Om maar niet te spreken over het opgezette controleorgaan ter handhaving van de QR-code.

Waarom wordt het niet aantrekkelijker gemaakt om meer te bewegen, gezonder te eten en betaalbare voedingssupplementen te gebruiken? Behoort het tot de ‘vrije keuze’ om door een ongezonde leefstijl met allerlei welvaartsziekten in het ziekenhuis te belanden? Blijkbaar. Zo hebben we ook de vrije keuze om ons te laten vaccineren … of niet.

Inmiddels wordt dat recht op vrije keuze overschaduwd door de indirecte dwang van de maatschappelijke gevolgen voor ongevaccineerden en leeft de discussie of een ongevaccineerde met corona de toegang tot het ziekenhuis mag worden ontzegd. Laat het alsjeblieft even tot je doordringen …

Op dit punt aangekomen hoop ik dat, tegenover alle zogenaamde vrijheden, het besef groeit van een morele plicht om het hele verhaal te zien. De voors én de tegens, ook al raakt het jou niet persoonlijk. Wees kritisch, stap uit je comfortzone. Doe het voor de ander, maar vooral ook voor jezelf, je eigen geweten. Lees je in, gebruik je gezond verstand, spreek je uit! Samen, vóór gezondheid!

Myrte van Zutphen
Myrte van Zutphen is yogadocente in Rotterdam. Zij volgde de Saswitha Opleiding voor Yoga en Wijsbegeerte in Bilthoven en is gespecialiseerd in zwangerschapsyoga. Als yogadocent is het haar wens om zoveel mogelijk mensen kennis te laten maken met de wijsheid die in het lichaam verborgen ligt.