Zo uniek als een vingerafdruk
Bij ontgiften werkt ieder lichaam weer anders

Het voorjaar is vaak de tijd waarin we boete doen voor de uitspattingen met Kerst en in de rest van de winter. We kopen ons arm aan gezondheidsvoedsel en ontgiftingsproducten. Het zijn hoogtijdagen voor dit soort winkels. Een kritisch geluid daarover laat Sense about Science (SAS) horen, die zich opstelt als waakhond tegen de ‘kwakzalverij’. Volgens hen zijn reinigingsproducten onnodig en zouden bovendien niet werken. Ons lichaam is prima in staat om afval op te ruimen; daar heeft het geen extra hulp bij nodig.

Vandaag de dag staan we bloot aan zo’n 80.000 chemische stoffen in de lucht, het water, ons eten en ons huis. Toch vormen die volgens het gezaghebbende SAS geen enkele bedreiging voor ons lichaam. Deze overtuiging ziet men vaak in medische kringen. Het verraadt niet alleen een grote onwetendheid op dit gebied maar ook een gebrek aan verdieping in de vraag wat gezondheid en ziekte in feite inhouden.

Een van de grootste fouten van de westerse geneeskunde is de neiging iedereen op dezelfde manier te behandelen. Door die houding behandelt men de ziekte, en niet de zieke persoon. Er wordt mee gesuggereerd dat we allemaal op dezelfde manier ziek worden, dat een ziekte bij iedereen dezelfde oorzaak heeft, op dezelfde manier verloopt en er maar één remedie voor bestaat. Maar ons lichaam en fysieke behoeften zijn volstrekt persoonlijk, evenals de optelsom van omgevingsinvloeden en onze reactie daarop.

Dr. Leon Eisenberg van de faculteit sociale geneeskunde aan de Harvard Medical School hield artsen ooit het volgende voor. ‘Tussen genotype en fenotype ligt een levenslange individuele ervaring. Wat eerst een heel arsenaal aan mogelijkheden was is volstrekt toevallig uitgemond in het lichaam van een uniek persoon: de patiënt tegenover ons’.

Het gezondheidsprofiel, zo zegt hij hiermee, is per persoon zo verschillend als een vingerafdruk. En net zo persoonlijk is het ontgiftingsvermogen van ons lichaam, zo is te lezen in het hoofdartikel van dit nummer van Joanna Evans. Bij sommigen werkt dat uitstekend maar steeds meer mensen hebben hier hulp bij nodig.

Ontgifting is een buitengewoon complex proces. Het komt in het kort op het volgende neer. Onder invloed van enzymen kan gif zich binden aan actieve stoffen, die dit uit het lichaam verwijderen voordat het schade aanricht. Vergelijk het met personeel van een kernreactor dat kernafval steeds zorgvuldig verwijdert voordat het de omgeving besmet. Als dit niet heel zorgvuldig gebeurt kan de schade voor de omgeving uiteindelijk groter zijn dan het gevaar van het afval op zich. Of dat lukt is afhankelijk van een groot aantal factoren: aangeboren aanleg, voeding, leefomgeving zowel binnens- als buitenshuis enzovoort.

Bijna de helft van ons is genetisch onvoldoende toegerust voor een adequate reiniging. En een groot deel ondervindt door zijn omgeving zo’n grote chemische belasting dat het systeem het heeft opgegeven. Soms is het de voeding die doelmatige werking belemmert.

Met andere woorden: ons vermogen tot ontgiften is als een vingerafdruk. Het is uniek en kan alleen per persoon behandeld worden. Gelukkig staat daarvoor een schat aan natuurlijke middelen tot onze beschikking. Zie het als in een detectiveroman. Uitgaande van algemene kenmerken zoekt men naar het unieke profiel van de dader. Om, in dit geval, de specifieke behandeling voor een individuele mens te vinden.

Lynne McTaggart