Nobelprijswinnaar en viroloog Luc Montagnier heeft bevestigd dat water inderdaad frequenties bewaart, zelfs bij homeopathische verdunningen – ook al werd zijn landgenoot Jacques Benveniste publiekelijk belachelijk gemaakt vanwege zijn theorie dat water een geheugen heeft.
Montagnier, die de Nobelprijs kreeg voor zijn ontdekking van het verband tussen HIV en aids, ontdekte dat oplossingen met het DNA van virussen en bacteriën ‘laagfrequente radiogolven konden uitzenden’. Deze golven beïnvloeden en organiseren de moleculen rondom. Die georganiseerde moleculen kunnen op hun beurt ook radiogolven uitzenden.
Montagnier bevestigde wat homeopaten al vele eeuwen verkondigen en ontdekte dat deze informatie uitzendende golven in water na verdunning aanwezig blijven, zelfs bij de homeopathische verdunningen die soms worden voorgeschreven1.
Montagniers ontdekkingen weerspiegelen die van de Franse immunoloog Jacques Benveniste. Hij besteedde de laatste vijftien jaar van zijn leven aan onderzoek van water en de eigenschap daarvan om substanties te ‘herinneren’, zelfs na hoge verdunning.
Nadat hij zijn oorspronkelijke artikel had gepubliceerd in het prestigieuze Nature2 werd Benveniste in zijn laboratorium bezocht door de redacteur van dat tijdschrift, John Maddox en de ‘kwakzalverjager’ en goochelaar James Randi. Zij zeiden dat Benveniste de gepubliceerde uitkomsten van zijn onderzoek niet kon repliceren, waarmee ze hem in feite van ‘kwakzalverij’ beschuldigden en zijn reputatie vernielden.
1Interdicip Sci, 2009; 1: 81-90
2Nature, 1988; 333: 816-818