Het Westen kan een voorbeeld nemen aan het Oosten op het gebied van duurzame gezondheidszorg.

Ik had de eer om een thema-toespraak te houden tijdens de opening van de International Integrative Medicine Conference in Maleisië, afgelopen februari. Ik heb mijn kindertijd doorgebracht in Maleisië en heb er in de jaren negentig van de vorige eeuw samengewerkt met overheid en universiteiten aan de bestrijding van insectenplagen.

Naar mijn mening is er een duidelijke parallel tussen mijn landbouwkundig onderzoek van twintig jaar geleden en de huidige lastige positie van de Maleisische gezondheidszorg: de enorme toename van stofwisselingsziekten waartegen de reguliere farmacie weinig kan uitrichten. De Maleisische autoriteiten lijken mijn missie om natuurlijke gezondheidszorg te promoten en beschermen, nadrukkelijker te onderschrijven dan hun westerse tegenhangers.

Reguliere medicijnen ontoereikend

Groeiend wetenschappelijk bewijs bevestigt dat reguliere medicijnen in toenemende mate ongeschikt zijn om de overvloed aan degeneratieve-, dieet- en leefstijlgerelateerde ziekten te bestrijden. En in tegenstelling tot wat men ons wil doen geloven, staat de objectieve wetenschap nog ver af van de belangrijke overwegingen die bepalen welke medische benadering de geaccepteerde norm wordt.

Politiek en economie, in combinatie met een ongezonde dosis vriendjespolitiek, zijn meestal van grotere invloed. Daarom vallen zoveel medicijnen door de mand bij het waarmaken van hun beloften en worden ze nog steeds opgevoerd als doodsoorzaak nummer drie, na hart- en vaatziekten en kanker.1

Stop op import niet-duurzame palmolie

Op de conferentie in februari, had ik het over duurzaamheid, het centrale thema in de laatste 35 jaar van mijn werk in de voedselproductie- en gezondheidszorgsector. Voor Maleisiërs en Indonesiërs is duurzaamheid niet slechts een holle frase. Ze maakt deel uit van hun dagelijks bestaan en wordt vaak in verband gebracht met de controversiële palmolie-industrie.

De laatste twee decennia zijn grote stukken regenwoud met de grond gelijk gemaakt ten gunste van de teelt van palmbomen: de bron van palmolie. Hiermee zijn Maleisië en Indonesië wereldwijd de grootste leveranciers van deze grondstof. Bijna elk deel van de oliepalm wordt gebruikt voor heel veel industriële processen, voedsel en zeepproducten.

Het Europees Parlement zoekt naar mogelijkheden om de import van niet-duurzame palmolieproducten te stoppen en het gebruik van palmolie voor biobrandstof te verbieden. Aangezien de VS en Europa de grootste afnemers van palmolie zijn, hebben importbeperkingen belangrijke consequenties voor grote aantallen mensen. Niet in het minst voor de 3,25 miljoen Maleisiërs die voor hun inkomen direct afhankelijk zijn van de palmolie-industrie.

Al 5000 jaar gewonnen en gebruikt

Ik ben het helemaal eens met de importboycot van niet-duurzame palmolie en het verbod op het gebruik ervan als biobrandstof, maar een volledig verbod op de productie van palmolie is irrationeel. We moeten het probleem in stukken hakken door te bekijken welk deel van de productie verantwoordelijk is voor de grootschalige handel in palmolie en op welke wijze de teelt tot stand komt.

Palmolie wordt al 5000 jaar door de mens gewonnen en gebruikt. Het is een van de meest efficiënte voedselgewassen ooit, met enorme toepassingsmogelijkheden. De import vanuit West-Afrika heeft letterlijk de machines van de Industriële Revolutie geolied.

De eerste persing palmpitolie, die ver afstaat van de zwaar bewerkte, gebleekte palmolie waarnaar de afgelopen twee decennia veel vraag is, kan concurreren met een eerste persing kokosnootolie als een bijna perfecte mix van gezonde, verzadigde vetzuren, middellange keten triglyceriden en enkelvoudige vetzuren. Overigens is palmolie niet de enige boosdoener van de ontbossing van de Zuidoost- Aziatische regenwouden. De vraag naar soja, mais, vlees en hout speelt hierbij ook een grote rol.

Haalt Azië het Westen in met natuurlijke gezondheidszorg?

Wat als burgers, ecologen, bedrijven, politici en andere betrokkenen zich zouden verenigen om betere manieren te vinden voor de teelt van palmoliegewassen. En wat als de afhankelijke boeren de mogelijkheid zouden hebben te diversificeren naar andere gewassen… Gelukkig zijn deze processen al in gang gezet en worden de definities voor duurzaam geproduceerde palmolie aangescherpt.

Ik was enthousiast over deze flexibele, praktische benadering tijdens de conferentie. De voordracht door de Malaysian Ministry of Health Deputy Director General zou de westerse natuurlijke gezondheidsvoorstanders uit het hart gegrepen zijn. Terwijl type 2 diabetes een even grote toename doormaakt als de export van palmolie, trekken artsen, politici, wetenschappers en bewuste consumenten samen op om oplossingen te vinden die duurzaam zijn voor volgende generaties.

Ik keerde terug naar Europa met de vraag of Azië inderdaad in staat zal zijn het Westen in te halen bij de implementatie van natuurlijke gezondheidszorg. De tijd zal uitwijzen welke vorm van geneeskunde de nieuwe norm zal worden. Ik veronderstel dat het Westen hierin niet voorop zal lopen maar het Oosten zeker zal volgen in deze ongelofelijk noodzakelijke stap.

Literatuur
1. Pol Arch Med Wewn, 2014; 124: 628-34