Een van de grootste blinde vlekken van de moderne geneeskunde heeft te maken met de werking van de klieren en hormonen die de hoeveelheid energie in ons lichaam reguleren.
De schildklier, een vlindervormige klier die zich aan de voorzijde onder in de hals bevindt, is de centrale regelaar van onze stofwisseling. Als hij vastloopt – wat heel goed mogelijk is met alle gifstoffen in onze omgeving – kan hij voor flink wat opschudding zorgen.
Honderdduizenden mensen, waaronder volgens onderzoek veel mensen boven de 55, lopen zonder het te weten rond met een traag werkende schildklier. Onopgemerkte schildklierproblemen konden wel is een van de belangrijkste oorzaken zijn die van alle hedendaagse raadselachtige ziekten, zoals myalgische encefalomyelitis (ME), chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) of fibromyalgie (een vorm van reuma). En het wordt nog ernstiger als u bedenkt dat een stuurloze schildklier zelfs tot de dood kan leiden.
Veel artsen zien een traag werkende schildklier over het hoofd. Dat komt doordat ze vertrouwen op bloeduitslagen die niet alles vertellen over de toestand van de schildklier, maar alleen over de hoeveelheid schildklierhormoon in het bloed. En het bloedonderzoek vertelt hun evenmin hoeveel schildklierhormonen het lichaam kan gebruiken of nodig heeft om iemands gezondheid te garanderen.
Barry Durrant-Peatfield, een voormalige Engelse huisarts, heeft de afgelopen veertig jaar met succes duizenden patiënten met schildklierproblemen behandeld. Hij keek niet naar de standaard bloedonderzoeken, maar ging nauwgezet de ziektegeschiedenis van een patiënt na en onderzocht zaken als voedingspatroon, voedingstoestand, allergieën en milieu-invloeden.
Om schildklierproblemen vast te stellen, vertrouwt hij op een test die dertig jaar geleden door de schildklierspecialist Broda Barnes is ontwikkeld. Barnes geloofde dat veel mensen kleine schildklierstoornissen hebben die niet met bloedtesten zijn op te sporen; hij bedacht een eenvoudige, accurate test voor zowel een te traag als een te snel werkende schildklier, die thuis kan worden uitgevoerd. Barnes’ test bestaat onder andere uit het meten van de basale lichaamstemperatuur (BBT): de laagste lichaamstemperatuur van de dag, gemeten direct nadat u ontwaakt en voordat u ’s morgens uit bed komt. Natuurlijk zal een goede arts ook verder kijken en andere oorzaken van een lage of hoge lichaamstemperatuur uitsluiten, want een zorgvuldige anamnese is zeker zo belangrijk.
Durrant-Peatfield was ook in ander opzicht vernieuwend, namelijk door te bedenken dat de schildklier samenwerkt met de bijnieren. Daarom behandelde hij ze samen met een natuurlijk klierextract, in plaats van het synthetische thyroxine.
Helaas wilde de geneeskunde niet meegaan in de eenvoudige wijsheid van Durrant-Peatfields benadering. Aan het begin van deze eeuw volgde een heksenjacht op artsen die schildklierproblemen niet baseerden op bloedonderzoek. Veertien jaar geleden werd Durrant-Peatfield als arts geschorst, ondanks honderden steunbetuigingen van zijn patiënten. Inmiddels is hij met pensioen, maar hij besloot zijn kennis over vermoeidheid en wat je ertegen kunt doen, openbaar te maken en te bundelen in een boek. In deze editie besteden we aandacht aan zijn baanbrekende ideeën. U kunt lezen waarom bijnierproblemen de oorzaak zijn van veel vermoeidheidsgevallen en schildklierproblemen die niet kunnen worden opgelost.

Lynne McTaggart en Bryan Hubbard