Veel raadselachtige auto-immuunziekten worden veroorzaakt of verergerd door latente infecties: infecties waar u weinig of niets van merkt. Palmer Kippola helpt u om er vanaf te komen.

Jacob Teitelbaum studeerde geneeskunde toen er iets ergs gebeurde in zijn familie. Dat gaf hem zoveel stress dat zijn immuunsysteem uit balans raakte. Jacob kreeg ‘de griep die je lamlegt’, zoals hij het noemt. Hij denkt dat het de ziekte van Pfeiffer was. De officiële naam is mononucleosis infectiosa: een virale infectie veroorzaakt door het Epstein-Barrvirus (EBV). Het EBV (of was het de griep?) veroorzaakte op zijn beurt een reeks langdurige en slopende aandoeningen, waaronder fibromyalgie en ME (myalgische encefalo-myelitis). Daardoor was Jacob chronisch vermoeid. Toréa Rodriguez leed aan de ziekte van Hashimoto, die waarschijnlijk is ontstaan door een reeks stressvolle gebeurtenissen, waaronder de onverwachte dood van haar moeder en een ernstig fietsongeval. Toréa kon pas volledig genezen toen ze een aantal infecties in haar maagdarmkanaal aanpakte, waaronder die met de Helicobacter pylori, de Clostridium-bacterie en de parasiet Giardia.

Infecties

Aristo Vojdani, een bekende auto-immunoloog, denkt dat de verwoestende reumatoïde artritis van zijn moeder tientallen jaren eerder al begonnen was. Toen had ze een kaakoperatie ondergaan waarbij de bacteriën uit haar ontstoken tandvlees in haar bloed terecht waren gekomen. Vojdani is ervan overtuigd dat zijn moeder geen reuma had gekregen als haar ontstoken tandvlees voor de ingreep met antibiotica was behandeld. Natuurlijk leidt niet elke infectie tot een auto-immuunziekte. Maar deze voorbeelden laten zien hoe infecties en auto-immuunziekten mogelijk met elkaar samenhangen. Er zijn steeds meer studies die aantonen dat chronische infecties door bacteriën, virussen, parasieten en schimmels waarschijnlijk de primaire omgevingsoorzaken zijn van auto-immuunziekten (zie kader p27). Bovendien constateren veel behandelaars dat er vaak een verborgen infectie is die aan de eerste auto-immuunaanval voorafgaat of die als ‘opportunistische infectie’ optreedt: een infectie die u krijgt als uw afweer verzwakt is. Daarom is een behandeling van auto-immuunziekten niet compleet zonder naar (onderliggende) infecties te kijken en zonodig een plan te maken om infecties op te ruimen. Kijk eens naar de volgende uiteenzetting die een mogelijk sterk verband tussen infecties en auto-immuunziekten illustreren:

• Uit een onderzoek bleek dat 70 procent van de CVS-patiënten (Chronisch Vermoeidheids Syndroom) een actieve infectie had met het humaan herpesvirus (HHV-6), tegenover 20 procent van de gezonde controlegroep.1
• In een test onder 114 deelnemers bleek dat 75 procent van de mensen met reumatoïde artritis de bacterie Prevotella copri in zijn darmen had. Bij de gezonde controlegroep was dat slechts 21 procent.2
• In een studie bleek de hoeveelheid Epstein-Barr-virus bij mensen met lupus 40 keer zo groot te zijn als bij de gezonde controlegroep.3
• In een studie werd gekeken hoe vaak mensen antilichamen tegen de door voedsel overgedragen bacterie Yersinia enterocolitica hadden. De aanwezigheid van antilichamen betekent dat iemand aan de bacterie is blootgesteld. Mensen met Hashimoto’s schildklierontsteking hadden 14 keer zoveel antilichamen als de controlegroep.4
• Uit een longitudinaal onderzoek bleek dat een infectie met EBV de belangrijkste bekende risicofactor is voor multiple sclerose. Mensen die als kind geïnfecteerd waren met EBV hadden ongeveer 15 keer zoveel kans om MS te krijgen als de gezonde controlegroep. Voor degenen die in hun adolescentie of daarna geïnfecteerd raakten met EBV, was de kans zelfs 30 keer zo groot.5

Meer dan 90 procent van de volwassenen heeft een of andere vorm van het herpesvirus bij zich, maar slechts 20 procent ontwikkelt een auto-immuunziekte. Als infecties zo vaak voorkomen en auto-immuunziekten zo weinig, hoe zit dat dan? Waarom wordt de een door een akelige ziekte getroffen en komt de ander er zonder kleerscheuren van af? Dat heeft alles te maken met de gezondheid van het immuunsysteem.

Een slecht werkend immuunsysteem: vaak een garantie voor problemen

Ons immuunsysteem is onze ‘krijgsmacht’, die ons beschermt tegen schadelijke indringers. Als het goed functioneert, zijn we bestand tegen infecties zoals een gewone verkoudheid of zelfs de ziekte van Lyme. Maar door bepaalde leefstijlfactoren raakt ons immuunsysteem verzwakt en werkt het niet meer optimaal. Denk aan voeding die voornamelijk uit enkelvoudige koolhydraten, suikers en geraffineerde granen bestaat; te weinig nachtrust en beweging; te veel stress en gifstoffen uit de omgeving. Door onze moderne leefstijl raakt ons immuunsysteem overbelast. Daardoor worden we vatbaarder voor stoornissen in het immuunsysteem, infecties en auto-immuunziekten. Een slecht werkend immuunsysteem is een voedingsbodem voor infecties. En als uw immuunsysteem eenmaal op een infectie reageert, produceert het een heleboel ontstekingsreacties: een situatie waarin heel makkelijk een auto-immuunziekte kan ontstaan of verergeren. Vrouwen zijn gevoeliger voor de gevolgen van infecties dan mannen. Een vrouwenlichaam reageert sneller op een infectie en met een sterkere immuunreactie. En de ontsteking die daarvan het gevolg is, vergroot hun risico op auto-immuunproblemen.6

Er zijn een aantal factoren die de afweer verzwakken. Samen vergroten ze de kans op infecties en auto-immuunziekten:

• Ontsteking: oorzaken van ontsteking zijn bijvoorbeeld het eten van bewerkte, geraffineerde en gefrituurde voedingsmiddelen, voedingstekorten, onvoldoende nachtrust, gebrek aan beweging, gifstoffen, chronische stress en natuurlijk infecties.
• Insulineresistentie: mensen met insulineresistentie, prediabetes en diabetes zijn vatbaarder voor infecties.
• Verstoord hormonaal evenwicht: hormonale stijgingen zoals die tijdens de puberteit, zwangerschap, overgang, bij een verstoorde schildklierfunctie, insulineresistentie en oestrogeendominantie (een disbalans tussen de vrouwelijke hormonen oestrogeen en progesteron) vormen een vruchtbare omgeving voor infecties.
• Vertraagde stofwisseling: ouder worden, een traag werkende schildklier of een zware toxische belasting kunnen de stofwisseling vertragen. Het gevolg is dat uw afweerreactie zwakker wordt, uw lichaamstemperatuur daalt en daardoor bent u vatbaarder voor allerlei soorten infecties.

Van infectie naar auto-immuunreactie
Een infectie kan een auto-immuunreactie uitlokken. Een manier waarop dat vaak gebeurt is door moleculaire nabootsing: vreemde eiwitten van infecties, gifstoffen of zelfs voedingsmiddelen hebben een structuur die lijkt op die van bepaalde menselijke cellen. Daardoor valt het immuunsysteem per abuis ook gezonde cellen aan. Zo heeft de veelvoorkomende bacterie Yersinia enterocolitica, die door voedsel wordt overgedragen, dezelfde eiwitsequentie als schildklierweefsel. Dus als het immuunsysteem de bacterie aanvalt, valt het soms ook onbedoeld de schildklier aan. Een ander voorbeeld is de moleculaire structuur van Streptococcus pyogenes: de bacterie die een streptokokkeninfectie veroorzaakt. Die structuur lijkt op die van myosine in het hartweefsel, waardoor het immuunsysteem niet alleen de streptokokken, maar ook het hart aanvalt: reumatische hartziekte. Ook zijn er veel virussen, waaronder coxsackie B, rodehond (rubella) en het herpesvirus, die op insuline producerende alvleeskliercellen lijken. Dit kan leiden tot diabetes type 1 (zie kadertekst p28). Het goede nieuws is dat er allerlei simpele manieren zijn om uw immuunsysteem weer op krachten te laten komen. Als u uw stofwisseling verbetert en een gezonde leefstijl ontwikkelt, creëert u een gunstige omgeving voor uw immuunsysteem om aanhoudende infecties te bestrijden, of althans de omvang ervan te verminderen. Als u de strijd aangaat met infecties, zet u een belangrijke stap in het voorkomen en omkeren van auto-immuunziekten.

---

Hieronder legt Palmer Kippola haar methode uit om infecties te bestrijden en het immuunsysteem te herstellen.

Palmer Kippola riep met haar methode haar eigen MS een halt toe en schreef er een boek over: Beat autoimmune: the 6 keys to reverse your condition and reclaim your health (Citadel, 2019).
Meer weten? Kijk op www.beatautoimmunebook.com en www.palmerkippola.com

Wat kunt u doen om infecties te voorkomen of te bestrijden?

U denkt misschien dat het bestrijden van een infectie er vanzelf voor zorgt dat u van uw auto-immuunziekte afkomt. Maar als u alleen de infectie bestrijdt, pakt u daarmee nog niet de onderliggende oorzaken aan waardoor uw immuunsysteem die infectie niet kon tegenhouden.  Als u van infecties wilt herstellen, is het belangrijk om de weerstand van uw lichaam als gastheer sterker te maken. Voor een sterkere weerstand moet uw immuunsysteem goed in vorm zijn, klaar om te vechten. Dat betekent dat u alle hoofdoorzaken die verband houden met auto-immuunziekte moet aanpakken. Samen noem ik ze F.I.G.H.T.S., wat staat voor food, infections, gut health, hormone balance, toxins en stress (voeding, infecties, darmgezondheid, hormonaal evenwicht, gifstoffen en stress). Deze brede aanpak van zowel lichaam als geest vermindert ontstekingen, stimuleert uw stofwisseling en optimaliseert uw immuunsysteem. Zodat uw lichaam een ongastvrije plek wordt voor infecties en een gastvrije omgeving voor een optimale gezondheid. Neem deze adviezen voor een gezonde leefstijl ter harte. Ze vormen samen een sterk F.I.G.H.T.S.-offensief en zorgen ervoor dat uw lichaam zich makkelijker en beter kan verdedigen tegen infecties.

Verhoog uw stofwisseling

Mensen met een auto-immuunziekte lijden meestal aan een trage stofwisseling: een uitgeputte energietoestand, waardoor ze vermoeid zijn, het voortdurend koud hebben en niet kunnen afvallen, hoe hard ze ook hun best doen. Om te kijken of u een trage stofwisseling hebt, meet u de komende vijf dagen uw temperatuur als u wakker wordt. Als uw lichaamstemperatuur vijf dagen achtereen lager is dan 37°C, kan dat wijzen op een trage stofwisseling. Een langzame stofwisseling maakt dat u zich minder vitaal voelt. Bovendien verzwakt het uw immuunsysteem, wat u vatbaarder maakt voor infecties. Als u uw lichaam wilt helpen infecties tegen te gaan, moet u dus uw natuurlijke energieproductie stimuleren. Dat doet u met de volgende technieken, bedoeld om de temperatuur bij het wakker worden dichter bij de 37°C te krijgen.

Adem een paar keer per dag diep, langzaam en bewust

Bewust ademhalen is een van de simpelste en makkelijkste manieren om uw stofwisseling te verhogen en tegelijkertijd te ontspannen.
Probeer dit: haal 10 keer bewust adem in de verhouding 1:4:2. Adem gedurende 4 seconden in, houd uw adem 16 seconden vast en adem gedurende 8 seconden uit. Probeer vaste momenten te vinden voor deze oefening, bijvoorbeeld bij het wakker worden, tijdens het wandelen of voordat u gaat slapen. Doe drie keer per dag een cyclus van 10 ademhalingen.

Gebruik van zonsondergang tot zonsopgang rood licht

Standaard kunstlicht zendt golven uit in het blauwe lichtspectrum. Dat licht onderdrukt de productie van melatonine. Dus als u daar ’s avonds en ’s morgens vroeg aan wordt blootgesteld, raakt uw bioritme in de war en blijft u in een trage stofwisselingstoestand.7
Probeer dit: vervang de lamp naast het bed door een rode ledlamp en koop een rode nachtlamp voor in de badkamer. Download de gratis software van f.lux op uw elektronische apparaten (www.justgetflux.com). Draag ’s avonds thuis een bril met oranjekleurige glazen die blauw licht blokkeren, en maak er een ritueel van om kort na het opstaan wat ochtendzon op te doen.

Ga intermitterend vasten

Studies hebben bevestigd dat periodiek vasten talloze voordelen heeft voor uw gezondheid: het verbetert de gevoeligheid voor insuline, stimuleert de stofwisseling, geeft u meer energie, en vermindert uw risico op diabetes (of helpt u er zelfs vanaf), hart- en vaatziekten, auto-immuunziekten
en alzheimer.8
Probeer dit: begin geleidelijk aan met vasten door een paar keer per week 15 uur niet te eten (nul calorieën) tussen het avondeten en het ontbijt. Of sla een paar keer per week de avondmaaltijd over en eet alleen ontbijt en lunch. Als u hieraan gewend bent, experimenteer dan met langere vastenperioden, bijvoorbeeld van 17, 20 of 24 uur, of zelfs een watervasten van vijf dagen voor nog meer resultaat.

Beweging

vooral de onderstaande drie vormen, heeft een gunstige invloed op uw stofwisseling, zowel op de korte als de lange termijn:

• Krachttraining met zware gewichten zorgt voor actief spierweefsel, dat metabool actief is (meer dan vet) waardoor u ook in rust meer calorieën verbrandt.
• Matig-intensieve cardiotraining op een lege maag, bijvoorbeeld ’s morgens voor het ontbijt, blijkt gunstiger voor de verbranding dan lichaamsbeweging na de maaltijd.9

Probeer dit: de intervaltraining van Izumi Tabata bestaat uit 20 seconden maximale inspanning (bijvoorbeeld sprinten, high steps, jumping jacks) afgewisseld met 10 seconden rust. Dat herhaalt u acht keer en klaar is Kees! Op YouTube vindt u Tabata-workouts van 4 en 10 minuten voor beginners.

Neem dagelijks een koude douche

om uw stofwisseling een oppepper te geven. Net als vasten heeft koud water een ‘dieper’ effect, doordat een beetje stress heilzaam is. Koud water dwingt uw lichaam harder te werken om warm te blijven, waardoor u meer calorieën verbrandt. Ook activeert een koude douche het gezonde bruine vet, wat helpt om het schadelijke witte vet te verminderen. Probeer dit: douche afwisselend 20 seconden met warm water en 20 seconden met koud water. Doe dat gedurende een paar minuten. Als u een onverwarmd zwembad of natuurwater in de buurt hebt, neem daar dan zo vaak als u kunt een duik in.

Ontlast uw immuunsysteem

Uw immuunsysteem is uw beste therapeut… als het goed werkt. Een goed functionerend immuunsysteem is evenwichtig en veerkrachtig. Het is opgewassen tegen infecties, reageert niet overdreven sterk op voedingsmiddelen en andere onschadelijke stoffen in de omgeving (zoals pollen) en valt het eigen lichaam niet aan met een auto-immuunreactie.
Een slecht of traag werkend immuunsysteem maakt u vatbaarder voor ziekten als verkoudheid, schimmelinfecties en kanker. Een overactief immuunsysteem produceert te veel ontsteking in het lichaam en reageert te sterk, met een allergie of auto-immuunziekte. Jaren van chronische, laaggradige ontstekingen door ongezonde voeding, constante stress, een gebrek (of teveel) aan beweging en veel schadelijke stoffen uit uw omgeving kunnen maken dat uw immuunsysteem snel uit balans raakt en te zwak of juist overactief wordt. Het goede nieuws is dat ons lichaam van nature een ‘regenererend vermogen’ heeft: het kan herstellen. U kunt uw immuunsysteem in een paar dagen of weken weer in evenwicht krijgen door het een duwtje in de goede richting te geven. Bijvoorbeeld door de oorzaken van ontsteking te stoppen en de volgende gezonde leefstijlgewoonten aan te nemen:

Stop met bewerkte voedingsmiddelen

Suiker en zetmeelrijke koolhydraten. Micro-organismen zijn dol op suiker; uw immuunsysteem niet. Uit studies blijkt dat suiker in alle vormen (glucose, fructose en sucrose) na het eten ervan de afweer vijf uur lang onderdrukt.10 Een paleodieet is ideaal om u te voeden in plaats van infectieveroorzakende bacteriën.

• Neem voedingsmiddelen die de afweer versterken.
• Knoflook en gember hebben krachtige ontstekingsremmende en antibacteriële eigenschappen, zelfs tegen resistente ziekteverwekkers (bacteriën die niet op antibiotica reageren).11
• Kokosolie kan de ziekteverwekkende schimmel Candida albicans binnen de perken houden.12
• Curcumine, het gele pigment uit de kurkumawortel, blijkt het immuunsysteem te stimuleren en auto-immuunziekten te bestrijden.13
• Gefermenteerde voedingsmiddelen zoals zuurkool en kimchi werken tegen bacteriën en versterken de afweer.14

Neem slimme supplementen

Vitamine C (ascorbinezuur) kan infecties veroorzaakt door virussen, bacteriën en andere ziekteverwekkers voorkomen of verminderen. Dat is in meer dan 148 studies aangetoond.
Vitamine D3 beïnvloedt het immuunsysteem en beschermt tegen infecties en auto-immuunziekten. Laat uw vitamine D-waarden twee keer per jaar testen. 70-100 nmol/l is een goede waarde om auto-immuunziekten te voorkomen of genezen. D3 kunt u het beste op dezelfde dag innemen als vitamine K2 om te zorgen dat calcium op de goede plek in uw lichaam terechtkomt, namelijk uw botten, en niet op de verkeerde plek, zoals uw aders. Zink is een onmisbaar spoorelement dat de werking van het immuunsysteem en de weerstand tegen infecties ondersteunt. Zorg dat u een eventueel zinktekort oplost; dat kan helpen tegen de verschijnselen van auto-immune en andere ziekten. Probiotica zoals Lactobacillus-, Bifidobacterium- en Saccharomyces-stammen blijken een heilzame, stimulerende invloed op het immuunsysteem te hebben.

Ga meer bewegen.

‘Zitten is het nieuwe roken’ is de nieuwe slogan en dat blijkt ook uit onderzoek. Uit een overzichtsstudie van 18 onderzoeken bleek dat degenen die het langst achter elkaar zaten, twee keer zoveel kans hadden op diabetes of hartziekte en een groter risico op overlijden vergeleken met degenen die de minste tijd zittend doorbrachten.15  Dagelijks matig bewegen, bijvoorbeeld elke dag 40 minuten wandelen, vermindert systemische ontsteking (ontsteking in het hele lichaam) en de kans op aandoeningen van de bovenste luchtwegen.16 Twee uur zitten kan de voordelen van 20 minuten bewegen ongedaan maken, dus zorg ervoor dat u gedurende de hele dag regelmatig staat en beweegt.

Zorg voor zo min mogelijk stress.

Chronische stress, bijvoorbeeld door een chronische ziekte, werkloosheid of de zorg voor een zieke naaste, heeft een negatieve invloed op bijna alle meetbare functies van het immuunsysteem. Doe uw best om een einde te maken aan onnodige stressoren en zoek gezonde manieren om te ontspannen. Denk aan een warm bad met bitterzout, lachen, en langzaam en bewust ademhalen: allemaal dingen waarvan we weten dat ze stress en ontsteking verminderen.

Zorg voor voldoende slaap.

Minder dan zes uur slaap per nacht onderdrukt de afweer, activeert de genen die betrokken zijn bij ontsteking en verhoogt de kans op obesitas, diabetes type 2 en hart- en vaatziekten. Acht uur of meer slaap is waarschijnlijk het beste voor iedereen met chronische gezondheidsproblemen.

Probeer antimicrobiële kruidenmiddelen

Als u uw afweer sterker hebt gemaakt en eventuele onderliggende infecties hebt opgespoord (zie kadertekst links), bent u op de goede weg. Natuurlijke middelen met breedspectrum antimicrobiële eigenschappen zoals hieronder beschreven, zijn veilig en effectief tegen allerlei soorten infecties. U kunt ze tegelijk met antibiotica gebruiken. In tegenstelling tot antibiotica verstoren kruidengeneesmiddelen uw darmmicrobioom niet. Ook gebeurt het maar zelden dat bacteriën resistent worden tegen deze middelen. Ga naar een betrouwbare holistisch behandelaar; die kan bepalen wat de beste dosering voor u is.

Monolaurine. Zit van nature in kokosolie en heeft antivirale, antibacteriële, antiparasitaire en antifungale (schimmeldodende) eigenschappen. Een overzichtsstudie van de onderzoeken naar monolaurine wijst erop dat het middel effectief is tegen bacteriën en virussen die lipiden (vet) in hun membraan hebben, zoals de H. pylori, Staphylococcus aureus en Streptococcus agalactiae, herpes, influenza (griep), HIV en mazelen.17

Oregano-extract. Olie van de Origanum vulgare heeft ontstekingsremmende, antivirale, antibacteriële, antiparasitaire en antifungale effecten. Het blijkt effectiever tegen gistinfecties dan het veel voorgeschreven schimmeldodende medicijn fluconazol.18

Olijfblad. Het extract van de Olea europaea blijkt actief tegen talloze micro-organismen, waaronder de gewone verkoudheids- en griepvirussen en de bacteriën C. jejuni, H. pylori en de methicillineresistente S. aureus (MRSA).19

Alsem, een van de meest bittere planten die er zijn, heeft antiparasitaire eigenschappen. Het wordt veel gebruikt in combinatie met kruidnagel en zwarte walnoot tegen wormen, met name aarsmaden en rondwormen. Alsem (Artemisia absinthium) werkt ook tegen malaria, bacteriën en schimmels. Uit een klinische trial bleek dat een kruidenpreparaat met alsem net zo goed of beter werkte dan receptmedicijnen tegen bacterie-overgroei in de dunne darm (SIBO).20

Berberine, een gele stof die in verschillende planten zit, waaronder
Canadese geelwortel (Hydrastis canadensis), mahonia (Berberis aquifolium), zuurbes (Berberis vulgaris) en chinensis (Coptis chinensis), is antibacterieel, antiviraal, antiparasitair en antifungaal. Het wordt gebruikt om allerlei soorten infecties van het spijsverteringskanaal te behandelen. Berberine heeft antivirale effecten tegen het influenzavirus laten zien, zowel bij grieppatiënten als in reageerbuisonderzoek.21

Zilver. De Griekse arts Hippocrates was de eerste die, in 400 v.Chr., over de antimicrobiële eigenschappen van zilver schreef bij wondbehandeling. Tegenwoordig wordt zilver gebruikt als veilige behandeling van infecties, alleen of om de werking van antibiotica te versterken tegen gramnegatieve bacteriën die niet goed op antibiotica reageren (zogeheten superbacteriën).22

Infecties die vaak auto-immuunziekten veroorzaken

• De ziekteverwekkers die het vaakst in verband zijn gebracht met auto-immuunziekten zijn:
• Het herpesvirus dat meer dan acht varianten heeft, waaronder het Epstein-Barrvirus
• Mycoplasma-bacteriën
• Chlamydophila pneumoniae (vroeger Chlamydia): een bacterie die luchtweginfecties veroorzaakt
• Varianten van de Borrelia-bacterie, die de ziekte van Lyme veroorzaken, en andere bacteriële infecties die door teken worden overgedragen
• Maagdarminfecties zoals de Helicobacter pylori (bacterieel), Candida albicans (schimmel)
  en bacteriële overgroei in de dunne darm
• Infecties in de mond zoals gingivitis (ontstoken tandvlees) en parodontitis (een vergevorderde vorm van gingivitis), en cavitaties (restontstekingen die in het kaakbot blijven zitten na het trekken van een kies of een wortelkanaalbehandeling) HIIT (hoog-intensieve interval-training), zoals circuittrainingen bij de fitness, zijn een efficiënte manier om uw stofwisseling te stimuleren.

Welke ziekten houden verband met welke infecties?

Hieronder staan een aantal infecties die in verband zijn gebracht met de meest voorkomende auto-immuunziekten.
U kunt de informatie bespreken met uw arts, maar het kan ook een goede gelegenheid zijn om een holistisch behandelaar te zoeken, die ervaring heeft op dit terrein.
De ziekte van Alzheimer: Borrelia burgdorferi (die Lyme veroorzaakt), Helicobacter pylori, chlamydia, cytomegalovirus (CMV), humaan herpesvirus (HHV-1), Porphyromonas gingivalis en andere mondinfecties.

• Coeliakie: adenovirus, enterovirussen, hepatitis C-virus, rotavirus en reovirus.
• De ziekte van Crohn: Yersinia enterocolitica, Campylobacter jejuni, Escherichia coli.
• Ontstekingsziekten van de darm: Epstein-Barr-virus (EBV), Klebsiella pneumoniae, Candida albicans en bacterie-overgroei in de dunne darm (SIBO).
• Ziekte van Graves (te snel werkende schildklier): H. pylori, EBV, Y. enterocolitica, herpesvirus HHV-6 en HHV-7, parvovirus B19, Enterobacter, C. jejuni.
• De ziekte van Hashimoto: Y. enterocolitica, EBV, HHV-6, H. pylori, parvovirus B19, SIBO, hepatitis C-virus, B. burgdorferi, Blastocystis hominis (protozo) en Candida albicans.
• Lupus: Ureaplasma urealyticum en Mycoplasma hominis, EBV, CMV, parvovirus B19, hepatitis C-virus.
• Multiple sclerosis: B. burgdorferi, chlamydia, EBV, HHV-6, rodehond, griepvirus, humaan papillomavirus (HPV) en het mazelenvirus.
• ME/CVS/fibromyalgie: B. burgdorferi, Mycoplasma, HHV-6, EBV, CMV.
• Psoriasis: Streptococcus pyogenes, een latente tuberculose-infectie.
• Reumatoïde artritis: B. burgdorferi, EBV, hepatitis C-virus, E. coli, Citrobacter,
• K. pneumoniae, Proteus, parvovirus B19, Mycoplasma, P. gingivalis en andere mondinfecties.
• Het syndroom van Sjögren: EBV.
• Diabetes type 1: CMV, coxsackievirus B4, bof en rodehond.

Infecties die vaak auto-immuunziekten veroorzaken

De ziekteverwekkers die het vaakst in verband zijn gebracht met auto-immuunziekten zijn:

• Het herpesvirus dat meer dan acht varianten heeft, waaronder het Epstein-Barrvirus
• Mycoplasma-bacteriën
• Chlamydophila pneumoniae (vroeger Chlamydia): een bacterie die luchtweginfecties veroorzaakt
• Varianten van de Borrelia-bacterie, die de ziekte van Lyme veroorzaken, en andere bacteriële infecties die door teken worden overgedragen
• Maagdarminfecties zoals de Helicobacter pylori (bacterieel), Candida albicans (schimmel)en bacteriële overgroei in de dunne darm
• Infecties in de mond zoals gingivitis (ontstoken tandvlees) en parodontitis (een vergevorderde vorm van gingivitis), en cavitaties (restontstekingen die in het kaakbot blijven zitten na het trekken van een kies of een wortelkanaalbehandeling)

Laat u testen

Infecties zijn een ingewikkelde tak van sport, vooral als er problemen zijn die elkaar overlappen, zoals blootstelling aan zware metalen, de ziekte van Lyme en schimmelziekte.
Tegenwoordig kunt u veel testen zelf online bestellen. Maar ik adviseer om een ervaren holistisch behandelaar te zoeken: die kan vaststellen wat de juiste test voor u is, kan een breed behandelplan met de juiste prioriteiten samenstellen, en daarnaast kan die u ondersteunen bij het proces. U kunt de desbetreffende patiëntenvereniging vragen om advies.
Bij darminfecties kunt u overwegen uw ontlasting uitgebreid te laten testen.
Ook op virusinfecties kunt u zich uitgebreid laten testen.
Als u denkt dat u de ziekte van Lyme hebt of andere tekenbeetziekten, zoek dan een arts die ervaring heeft met Lyme. Vraag zo nodig advies aan de Nederlandse Lymevereniging.
Informeer uzelf goed en zorg er altijd voor dat u de nieuwste en meest nauwkeurige testen laat doen.

Literatuur
1 Ann Intern Med, 1992; 116: 103–13
2 eLife, 2013; 2: e01202
3 J Immunol, 2004; 172: 1287–94
4 Acta Med Austriaca. 1987;14:11–4
5 Expert Rev Neurother, 2013; 13(12 Suppl): 3–9
6 PLoS Pathog, 2011; 7: e1002149
7 Harvard Health Letter, May 2012
8 Int J Health Sci (Qassim), 2014; 8: V–VI
9 Scand J Med Sci Sports, 2018; 28: 1476–93
10 Am J Clin Nutr, 1973; 26: 1180–4
11 Asian Pac J Trop Biomed, 2012; 2: 597–601
12 mSphere, 2015; 1: e00020-15
13 J Clin Immunol, 2007; 27: 19–35
14 J Appl Microbiol, 2006; 100: 1171–85
15 Diabetologia, 2012; 55: 2895–905
16 Am J Lifestyle Med, 2011; 5: 338–45
17 Altern Complement Ther 2006; 12: 310–4
18 Can J Microbiol, 2008; 54: 950–6
19 Altern Med Rev, 2007; 12: 25–48; Int J Antimicrob Agents, 2009; 33: 461–3
20 Glob Adv Health Med, 2014; 3: 16–24
21 Chin J Integr Med, 2011; 17: 444–52
22 Sci Transl Med, 2013; 5: 190ra81