Ik ben een 42-jarige gemeenteambtenaar. Ik zou een artroscopie krijgen van mijn rechterknie om kraakbeen te laten verwijderen, maar op het laatste moment werd de operatie afgeblazen omdat mijn chirurg ontdekte dat ik idiopathische trombocytopenie heb (een bloedziekte gekenmerkt door een abnormale afname van het aantal bloedplaatjes in het bloed). Bij het bloedonderzoek bleek ik zo’n 100 bloedplaatjes te hebben. De chirurg wilde pas opereren als het aantal naar 120-130 was gestegen.
Een hematoloog schreef 50 mg prednisolon voor die ik gedurende zes dagen moest nemen, en 50 mg voor de volgende twee dagen, samen met oraal te nemen Nystatine en Ranitidine. Er stond een waarschuwing op het pakje steroïden dat ik de bijsluiter goed moest lezen en opvolgen – maar er zat geen bijsluiter in. De apotheker zei dat er geen bijsluiters geleverd worden bij aangebroken pakjes met speciale doseringen.
Op zaterdag, zondag en maandag nam ik 50 mg prednisolon. Op maandagavond kreeg ik pijn midden op de borst, maar ik besteedde er geen aandacht aan. Dinsdag om drie uur ’s ochtends werd ik plotseling wakker en merkte ik dat ik moeilijk kon ademen.
Ik wilde niet meer liggen en kon nauwelijks praten. Ook had ik ernstige pijn in de borst aan mijn rechterzijde. Ik belde het alarmnummer en veertig minuten later kwam de ambulance. Het ambulancepersoneel gaf me een uur lang zuurstof en een verstuiver omdat ze voor een hartaanval vreesden.
Ik raakte in shock en mijn temperatuur daalde zozeer dat ze langer dan een uur moesten wachten voordat ze een ECG konden maken. Mijn bloeddruk was heel hoog en ik had hoofdpijn.Het ziekenhuis zei dat ik een astma-aanval had gehad, al had ik geen piepende ademhaling en kon ik niet hoesten.
Een paar dagen later wilde ik weer aan het werk gaan, maar ik moest weer naar huis omdat ik niet meer kon praten. Ook kreeg ik door de geur van viltstiften moeite met ademhalen. De hematoloog geeft toe dat de steroïde de oorzaak waren van de astma-aanval, maar hij zei dat mijn angst voor de operatie de zaak verergerd had.
Hij wil mij meer steroïden geven voor de operatie, maar ik vraag me af of de steroïde de anval hebben veroorzaakt, want ik ben bang voor herhaling.
mw. M.F. Devizes, Wilts
Steroïden en shock
Prednisolon is het meest voorgeschreven corticosteroïd en de hoeveelheid bijwerkingen is ontzagwekkend. GASP, de Britse actiegroep tegen prescriptie van steroïden, hield een opiniepeiling onder zijn 15.000 leden en ontdekte dat 70 procent van de patiënten leed aan gewichtsverlies, uitputting, pijn, vollemaansgezicht, hoofdpijn, vocht vasthouden, dunne huid, depressie en hoofdpijn.
De helft ontwikkelde osteoporose, leed aan geheugenverlies en (over)gevoeligheid voor licht en een derde ontwikkelde een bochel, zwangerschapsstrepen en hoge bloeddruk. Bijna een vierde kreeg grauwe staar. Slechts weinigen maakten melding van astma-achtige symptomen, en het komt ook niet voor bij de geregistreerde reacties in de medische naslagwerken.
Gezien deze feiten en naar aanleiding van de symptomen die u beschrijft, ligt het meer voor de hand dat u aan een anafylaxie (ernstige overgevoeligheidsreactie) heeft geleden, die soms op een bronchiaal-astmatische aanval lijkt.
Daar wordt voor gewaarschuwd in de bijsluiter die u nooit heeft ontvangen. Omdat u waarschijnlijk allergisch bent voor de steroïden, doet uw medisch specialist er goed aan ze opnieuw in overweging te nemen.
Steroïden veroorzaken hartaanval
John Mills, voormalig hoogleraar geneeskunde aan de universiteit van Californië, noemde steroïden ‘de vuilste medicatie van deze tijd’. De meeste reacties op dit middel zijn keurig gedocumenteerd (zie ‘steroïden en shock’ in deze rubriek) maar inmiddels is ieders grootste angst bevestigd: steroïden kunnen een hartaanval veroorzaken.
Dit is tevens bevestigd door twee onderzoeken, die tijdens de 85e jaarvergadering van de Endocrine Society in juni 2003 werden gepresenteerd. Uit dossieronderzoek naar 164.000 cases kwam de conclusie naar voren dat 32 procent van de mensen die steroïden hadden geslikt, een hartaanval kreeg, tegenover slechts 19 procent die de medicatie niet had genomen.
Een soortgelijke bevinding deed de British General Practice Research Database bij onderzoek onder 50.000 patiënten die een hartaanval hadden gehad. De onderzoekers constateerden dat patiënten met hartklachten 30 procent vaker orale steroïden hadden gebruikt dan personen uit de controlegroep1.
Steroïden veroorzaken ook spastische verlamming en ontwikkelingsachterstand bij te vroeg geboren baby’s. Men ontdekte dat een kuur van drie dagen dexamethason een vervijfvoudiging van het aantal spastische verlammingen gaf en een verdrievoudiging van het aantal ontwikkelingsachterstanden2.
BRONNEN:
1 Endocrine Society 85th Annual Meeting, Philadelphia, 23 juni 2003, abstract OR30-2.
2 Arch Dis Child Fetal Neonatal, 2000; 83: F177-81.