Mijn zus wordt al meer dan vijf jaar door het ziekenhuis behandeld voor borstkanker. Vorig jaar echter heb ik een arts van onze huisartspraktijk laten langskomen omdat ze zich bij het wakker worden niet goed voelde (hoewel ze in de loop van de dag wat opknapte). Er kwam een arts langs, die zei dat hij een specialist van het ziekenhuis zou laten bellen. Vervolgens kwam er een ‘consulterend geneesheer’ van het ziekenhuis die mijn zus, na een babbeltje met haar, Cipramil (citalopram hydrobromide) voorschreef. Dat is een sterk antidepressivum.
Mijn zus nam de pillen en kreeg hallucinaties. Ze raakte ervan overtuigd dat er een man was die een gedeelte van onze tuin probeerde in te pikken. Toen heb ik de inname van pillen gestaakt en zowel de geneesheer als onze dokter geschreven wat voor effect ze hadden. De geneesheer gaf geen antwoord, maar liet een mannelijke verpleegkundige bellen die bij ons langs wilde komen. Dat heb ik geweigerd. Onze huisarts negeerde mijn brief. Niet bepaald zorgzaam of professioneel dus. Toen ik nader onderzoek deed, zag ik al gauw dat ik een goede beslissing had genomen. Toen ik de bijsluiter las, zag ik pas dat je van dit middel kon gaan hallucineren. Overige belangrijke bijwerkingen waren zelfmoordgedachten, hypomanie en toevallen. Vaak voorkomende reacties waren wazig zien, duizeligheid, slaapproblemen, misselijkheid, verminderde eetlust en trillen. Voor bijwerkingen ben ik nooit gewaarschuwd.
Zorgwekkender nog was dat ik las dat je Cipramil nooit moest nemen in combinatie met een scala aan andere middelen, of zelfs met grapefruitsap of vrij verkrijgbare middelen zoals sint-janskruid of pijnstillers. Of mijn zus een of meer van die middelen gebruikte, is haar nooit gevraagd.
Hoe vaak krijgen mensen niet zomaar een sterk middel voorgeschreven zonder dat er eerst naar hun eetgewoonten en overige medicatie wordt gekeken? Onze ervaring is dat dit kennelijk normaal is. Bovendien lezen blijkbaar al te veel dokters niet eens de bijsluiters bij de medicijnen die ze zelf voorschrijven.
– MT, Crawley (Verenigd Koninkrijk)
Moed
Het is een publiek geheim: ons zorgstelsel staat onder druk. De wachtlijsten groeien gestaag, de kosten lopen op en de klanttevredenheid laat in toenemende mate te wensen over. Ook van zorgprofessionals hoor je steeds meer ontevreden geluiden: de werkdruk is te hoog...