De Europese Richtlijn voor Voedingssupplementen uitgezocht

Alsof we een treinongeluk in slow motion zagen gebeuren, zo voelden wij ons toen we uiteindelijk ooggetuige waren van de frontale klap. Al twee jaar vreesden we dit ogenblik, al twee jaar protesteerden we op allerlei manieren tegen de Europese Richtlijn voor Voedingssupplementen (FSD: Food Supplements Directive), die sinds begin augustus in heel Europa van kracht is. Het mocht niet baten dat een advocaat-generaal van de EU in april de FSD nog illegaal had verklaard. Het Europese Hof maakte een verrassende ommekeer en handhaafde op 12 juli jl. de legaliteit van de richtlijn.

Tussen het algehele gejammer door is de Alliance for Natural Health (ANH), tot nu toe een van de grootste tegenstanders van de richtlijn, juist aan het feesten. In hun ogen betekent de uitspraak een stille overwinning. Om dat te kunnen begrijpen moeten we alle haken en ogen van de richtlijn doornemen. In de oorspronkelijke FSD werden er voedingstoffen verboden die je moeilijk via de normale voeding binnenkrijgt, maar die al duizenden jaren onderdeel uitmaken van de menselijke voeding.

Het Europese Hof heeft de richtlijn zo veranderd dat hij alleen van toepassing werd op ‘voedingssupplementen met vitaminen en/of mineralen die ontstaan zijn via een productieproces met “chemische middelen”‘. Volgens Rob Verkerk, directeur van de ANH, betekent dit dat alle natuurlijke vitaminen en mineralen (ongeacht eventuele chemische oplos- of bindmiddelen) veilig geacht worden en moeten worden toegelaten op de ‘positieve lijst’. Aangezien het ‘voedingsmiddelen’ betreft, blijven ze onder de voedingswetgeving vallen.

Het tweede bezwaar van de ANH was dat er geen duidelijke procedure was vastgelegd voor fabrikanten die veranderingen in de positieve lijst wilden bewerkstelligen. Om een extra ingrediënt op de positieve lijst te krijgen zouden fabrikanten een langdurig proces moeten doorlopen dat ruim een kwart miljoen euro per ingrediënt kost. Met andere woorden, als een supplement eenmaal was uitgesloten, zou dat zo blijven tenzij het bewezen veilig was, en wel tegen kosten die voor de meeste kleine vitaminefabrikanten veel te hoog waren: schuldig tenzij het tegendeel is bewezen.

Bij dit artikel veranderde het Hof de bewoording van de richtlijn en verliet het zich op de algemene EU-wetgeving voor de formulering van de te volgen procedures. Hoewel de fabrikant nog steeds met gegevens moet komen, wordt de bewijslast verlegd naar de Europese wetsuitvoerder. Als een ingrediënt eenmaal ter beoordeling is ingediend, kan het niet worden verboden voordat er een volledige beoordeling van de veiligheid heeft plaatsgevonden waaruit blijkt dat het onveilig is: onschuldig tenzij het tegendeel is bewezen. Aangezien er zo’n 550 veiligheidsdossiers over producten zijn gepresenteerd, wordt de ban volgens de ANH maar zeer beperkt.

Als de ANH dus gelijk heeft, blijft de overgrote meerderheid van de kwaliteitssupplementen op de markt. Dat mag dan een overwinning zijn, de volgende hindernis doemt alweer op: de toegestane veiligheidsbovengrens. Als de controleurs eenmaal zijn aangesteld, kunnen ze de maximaal toegestane potentie vrij laag houden.

De ANH heeft onvermoeibaar gestreden, waarbij ze vaak overhoop lag met de andere organisaties die tegen de richtlijn ageerden. Er waren drie groepen die elk hun eigen steun kregen en hun eigen fondsen bijeenschraapten. Het treinongeluk dat we zagen gebeuren, had veel te maken met het feit dat heel veel kleintjes aan het vechten waren tegen één grote partij. Wat zou er gebeurd zijn als de honderdduizenden therapeuten, leveranciers en consumenten van natuurlijke medicatie hun krachten hadden gebundeld en met één stem hadden gesproken? Misschien zouden we dan nu niet het puin aan het uitvlooien zijn, op zoek naar uitweggetjes.

Lynne McTaggart

 

 

Wilt u dit artikel lezen?

Als abonnee kunt u dit artikel gratis lezen door in te loggen op uw account. Nog geen abonnee? Sluit nu een abonnement af.

Andere artikelen van Lynne McTaggart

Voorwoord: De waarheid bestaat niet

Reflectie: Mediteren tegen Alzheimer

Voorwoord: Gekke vrouwen

Voorwoord: Het einde van allergieën

Op de Vloer

Marktwerking en zorg?

Veel politici spreken zich uit over marktwerking in de zorg. Volgens sommigen helpt concurrentie om kosten te beteugelen. Volgens anderen leidt het juist tot meer kosten en minder kwaliteit. De uitspraken van voor- en tegenstanders zijn niet altijd onderbouwd. Ten...

Gastcolumn: Emoties kun je als voedsel verteren

Er is de afgelopen jaren een gestage toename te zien van het aantal mensen dat psychische aandoeningen ontwikkelt.1 Dat is zorgelijk, maar eigenlijk ook relatief eenvoudig te veranderen. De kern van het probleem is dat veel mensen hun emoties niet adequaat kunnen...

De borsten

Zacht, rond, fier, stevig, klein, hangend, veranderd of zelfs afwezig na een operatie… Borsten zijn er in vele prachtige soorten en maten. Ze bestaan uit vetweefsel, bindweefsel, ligamenten én borstklieren; elke borst is gevuld met zo’n vijftien tot twintig lobben die...

Holistische hulp bij een kinderwens

Zwanger worden, het lijkt zo vanzelfsprekend. Toch heeft 1 op de 5 stellen vruchtbaarheidsproblemen - en dat worden er steeds meer. In haar praktijk begeleidt Ingrid Schoonveld vrouwen met een onvervulde kinderwens. Schoonveld werkte al jaren in de communicatiesector...

Beter naar je gevoel (leren) luisteren deel 2

In het eerste deel van dit tweeluik las je waarom het een uitdaging kan zijn om naar je gevoel te luisteren. In dit tweede deel gaan we in op het maken van gezonde voedingskeuzen, door een situatie te creëren waarin je op je gevoel kunt leren vertrouwen. Belangrijke...

Lynne McTaggart avatar

Over de auteur

What Doctor’s Don’t Tell You, het moederblad van Medisch Dossier is eind 1998 opgericht door Lynne McTaggart samen met haar man Bryan Hubbard. Daarnaast is McTaggart toonaangevend wetenschapsjournalist en auteur van meerdere succesvolle boeken. Ook is zij woordvoerder op het gebied van bewustzijn, kwantumfysica en geneeskunde.
Lees meer artikelen van Lynne McTaggart